Ο Άλλος Δρόμος των Ισλανδών: πρόσκληση για αντίδραση και δράση

Γράφει ο Nicolas Tz

Τις προηγούμενες ημέρες όλοι μας γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς υποκρισίας και θράσσους μαζί. Οι προδότες του λαού, οι δολοφόνοι του λαού άρχισαν να επιστρατεύουν τα προεκλογικά τους επιτελεία, άρχισαν να επιστρατεύουν την προπαγάνδα αλλά και τις απειλές για τις επερχόμενες κομματικές συγκεντρώσεις. Με περισσό θράσσος μιλάνε για....
εκλογικές νίκες και ταυτόχρονα καταθέτουν (ν)τροπολογίες για την διάσωση των κομμάτων τους από τα δάνεια. Όλα αυτά την ώρα που εγώ και εσύ έχουμε γονατίσει στον βωμό μιας πολιτικής εχθρικής προς τον κάθε πολίτη. Αυτήν την στιγμή που η απόγνωση έχει φτάσει στο αποκορύφωμα, τώρα που οι μάσκες έχουν πέσει και το πρόσωπο των δολοφώνων είναι πεντακάθαρο,τώρα ξαναβγαίνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα και στις συνεντεύξεις τύπου και ζητούν εκλογικές νίκες.

Την προηγούμενη εβδομάδα παίχτηκε ένα ντοκυμαντέρ στην δημόσια τηλεόραση από την αντίπερα όχθη. Εκεί όπου ο λαός έκανε πρώτα την αυτοκριτική του και μετά έδωσε μια ηχηρή σφαλιάρα στο συνδικάτο των ευρωδολοφόνων, εκεί όπου ο λαός έτυχε να έχει έναν πολιτικό άνδρα με καρδιά με υπευθυνότητα με συνήδειση. Μιλώ για το ντοκυμαντέςρ. Ο Γιώργος Αυγερόπουλος με το ντοκυμαντέρ του «Μαθήματα απο τους Βίκινγκς» έδειξε έναν άλλο διαφορετικό δρόμο. Όχι δεν κάνω διαφήμιση σε κανέναν τηλεοπτικό σταθμό,δεν κάνω διαφήμιση σε κανέναν δημοσιογράφο. Ο κύριος Αυγερόπουλος έκανε αυτό που θα έπρεπε να κάνουν όλοι οι συνάδελφοί του. Να ψάξει τον άλλο δρόμο,να ψάξει την αλήθεια,να καταθέσει άλλα ήθη και άλλους ανθρώπους,να προβάλλει ότι δεν πρόβαλαν τα τηλεοπτικά κανάλια της προδωσίας και της προπαγάνδας.

Στηνν Ισλανδία λοιπόν ο λαός ανέλαβε ένα εγχείρημα που εδώ στην Ελλάδα θα ήταν εντελώς αδιανόητο, γιατί εδώ πιστεύουμε πως εμείς ως λαός είμαστε ανίκανοι και ανεύθυνοι να το κάνουμε, γιατί πιστεύουμε πως αυτό μπορούν να το κάνουν μόνο οι «άξιοι εκπρόσωποι» του κυνοβουλίου μας, αυτοί δηλαδή που μας δολοφόνησαν ως λαό και ως πατρίδα. Οι Ισλανδοί λοιπόν έβαλαν ένα ένα τα άρθρα του νέου συντάγματος που ήθελαν να φτιάξουν στο διαδίκτυο και με σχόλια των πολιτών τα διόρθωσαν ώστε το νέο σύνταγμα να είναι δίκαιο και να έχει λαϊκό έρεισμα. Κάτι τέτοιο για την πατρίδα μας μου φαντάζει αδύνατο γιατί πολλοί πολίτες στα σχόλια θα έγραφαν αερολογίες,γιατί θα το παίρναμε και αυτό ως αστείο όπως τόσα άλλα,γιατί αν τα παίρναμε στα σοβαρά δεν θα είχαμε φτάσει ως εδώ. Ναι, το ειρωνικό της υπόθεσης είναι ότι ακόμα δεν έχουμε κάτσει ακόμα να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Πως συμπεριφερόμαστε στις εκλογές,πως συμπεριφερόμαστε όταν μας έδιναν την ευκαιρία να αποφασίσουμε. Όχι δεν αρκεί να διώξουμε από την εξουσία αυτους που μας έφτασαν εδώ.Δεν μας έφτασαν μόνοι τους εδώ, είμαστε συνεργοί τους. Ο δικομματισμός έπαιρνε το 85% του συνολικού εκλογικού σώματος.Θα μου πεις δεν ήξερες, τώρα τα κατάλαβες. Όχι δεν τα έμαθες τώρα. Σκάνδαλα επί σκανδάλων, προδωσίες, πως γίνεται να τις ξεχνάς μέσα σε τέσσερα χρόνια και να πηγαίνεις στην κάλπη και να δίνεις την ψήφο εμπιστοσύνης