Νίτσε vs Μαρξ. Περί ελευθερίας βούλησης.

Εισαγωγή:
Όταν ήμουν φοιτητής έκανα το εξής πείραμα με τους «καθηγητές». Τους έλεγα: «Θέλετε να σας αποδείξω τώρα, πολύ εύκολα, με τα δάκτυλα των χεριών μου, ότι δεν είναι η ύλη πρωτοβάθμια και η συνείδηση δευτεροβάθμια, αλλά αντιθέτως η συνείδηση είναι πρωτοβάθμια και η ύλη δευτεροβάθμια; Να, κοιτάξτε το....
δάκτυλο μου. Το έχω κατακόρυφα. Τώρα θα το κάνω να κοιτάει οριζόντια. Δηλ η συνείδησή μου είναι πρωτοβάθμια και η υλιστική κίνηση του δακτύλου μου είναι δευτεροβάθμια. Η ελευθερία της συνείδησής μου καθορίζει μπρος τα που θα είναι στραμμένο το δάκτυλο μου»,. Οι «καθηγητές» άκουγαν προσεκτικά αλλά ποτέ δεν έμπαιναν στον διάλογο. Δεν τους ένοιαζε η φιλοσοφία: τι είναι πρωτοβάθμια και τι είναι δευτεροβάθμια. Ήξεραν πως είναι ακίνδυνο να λένε, ήξεραν τι είναι απαγορευμένο να λένε. Ο μαρξισμός και γενικά όλες οι εβραϊκές θεωρίες (όλες οι σύγχρονες ιδεολογίες είναι εβραϊκές) πάντοτε γεννούν δειλούς και υποστηρίζονται από ψεύτες και άτιμους.

1. ΜΑΡΞ
Για το θέμα της ελευθερίας της ανθρώπινης βούλησης ο Μαρξ λεει ότι ο άνθρωπος δεν έχει καμιά ελευθερία βούλησης και γράφει: «Ελευθερία – είναι η κατανοητή ανάγκη». Η ανοησία αυτής της φόρμουλας είναι προφανείς για έναν σκεπτόμενο άνθρωπο. Η ανάγκη – είναι η απόλυτη νομοτέλεια, η απουσία ελευθερίας. Ελευθερία – είναι το αντίθετο, είναι η αυτόβουλη δύναμη (Η ίδια βλακεία ισχύει και για την ιδέα του περί «δικτατορίας του προλεταριάτου». Ο προλετάριος – είναι ο άπορος, ο μη έχων δικαιώματα. Ο δικτάτορας – είναι ο έχοντας τα απόλυτα δικαιώματα. Δηλ η «δικτατορία του προλεταριάτου» είναι απλός μια συλλογή λέξεων χωρίς κανένα νόημα. Όπως π.χ. οι λέξεις «στρόγγυλο τετράγωνο».)

Ένας από τους στόχους του Μαρξ με τις ανούσιες φόρμουλες που πασάρει στους γκοήμ είναι να παραλύσει στους ανθρώπους την ελευθερία βούλησης, να μπλοκάρει την αυτόβουλη ενεργητικότητα των ανθρώπων, να αφαιρέσει από αυτούς την πεποίθηση και την σιγουριά για τις δυνατότητες τους και να τους μετατρέψει σε υπάκουους δούλους, δηλ να τους κάνει βιορομπότ.

Με σκοπό την παθητικότητα της ελευθερίας των ανθρώπων ο Μαρξ έναντι ελευθερίας βούλησης επινοήθηκε ολόκληρη θεωρία για ηλίθιους με «αναπόφευκτους νόμους κοινωνικού προόδου». Οι εβραιομπολσεβίκοι του Λένιν, βεβαίως, δεν καθοδηγήθηκαν ποτέ από κανένα νόμο κοινωνικού προόδου. Δεν περίμεναν ότι με βάση αυτούς τους «αναπόφευκτούς κοινωνικούς νόμους» η ζωή από μόνη της θα οδηγήσει στον κομμουνισμό. Αλλά φτιάξανε για την επανάστασή τους ένα κόμμα με αυταρχική μασονική δομή και κάνανε το πάν όπως αυτοί ήθελαν, πραγματοποιώντας τους κομμουνιστικούς στόχους τους. Κατανοούσαν ότι η ιστορία δεν κυλάει από μόνη της, αλλά φτιάχνετε από ανθρώπους που μπορούν να πραγματοποιήσουν την βούληση και τους στόχους τους.

Οι εβραίοι κυβερνώντες στα κομμουνιστικά καθεστώτα κατανοούσαν πλήρως το ψεύδος των παραμυθιών περί «αναπόφευκτων ιστορικών νόμων». Ήξεραν πολύ καλά ότι μπορούν να κάνουν τα θέλω παραβλέποντας όλους τους «νόμους». Και ότι θα είναι κ