Νίκος Δήμου: Ο Μεγάλος Ιεροεξεταστής

Το επίπεδο του λόγου του Νίκου Δήμου είναι αφόρητα χαμηλό, ένα συνονθύλευμα ξερολησμού και ασυναρτησίας. Λόγια ενός ξεπεσμένου σαλτιμπάγκου που για να διασκεδάσει αποφάσισε να κατέβει από το δέντρο και να παίξει τον διαφορετικός. Τα λόγια του τα διακρίνει μία έκπτωση του .....
ιστορικού λόγου σε ιδεολόγημα, μία υποβάθμισή του έντεχνη, άσκηση φτηνής και κακοντιαγραμμένης μικροπολιτικής παράλληλα με την αδίστακτη υιοθέτηση του κανόνα ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Τον διακρίνει ένα μικροπολιτκάντικος επαγγελματισμός, εξουσιαστική φίμωση, μικρονοϊκή αμβλυωπία, πολιτική παιδαριωδία. Εκφράζεται απαξιωτικά για το δικαίωμα των ελλήνων να έχουν γνώμη. Προσπαθεί να επιβάλλει τις νεοταξίτικες απόψεις του και συκοφαντεί όσους διαφωνούν μαζί του, ενώ συμμαχεί με τα πλέον σκοτεινά στοιχεία της δημόσιας ζωής, νταραβερίζεται με τα φερέφωνα της Νέας Τάξης και πολύ εύκολα υπερασπίζεται καταχραστές του δημοσίου χρήματος. Ο Δήμου είναι επικίνδυνος για όλους.

Ακούς εκεί, να νομίζει ο Δήμ