Να επανακατοικησουμε την ύπαιθρο.

Ένα απο τα πολλα εγκλήματα που διαπράχθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες ήταν και η ερημοποίηση της υπαίθρου .

Ακόμα και στις ποιο δύσκολες στιγμές της ιστορίας μας ως έθνος δεν είχαμε παρόμοιο φαινόμενο έρημοποίησης . Χωριά ολόκληρα τα εγκατέλειψαν οι νέοι για μια θέση μέσω stage στην πρωτεύουσα , για μια θέση συνοριοφύλακα , ειδικού φρουρού , και άλλοι με....
συμβάσεις και " μπλοκάκι " .

Αυτη ήταν η πρόταση των δυο κομμάτων εξουσίας .

Αυτοί που το διέπραξαν οφείλουν να αναλάβουν δημόσια την ευθύνη τους . Αυτοί που δημιούργησαν την πλέον ακατοίκητη στην Ευρώπη ύπαιθρο .

Η αστικοποίηση και η εγκατάλειψη της υπαίθρου και κάθε δραστηριότητας που συνδέεται έχουν συμμετοχή στην σημερινή κρίση και στα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει η χώρα .

Η επιστροφή χιλιάδων συνανθρώπων μας στην επαρχία ,η αγροτικη αναγέννηση ,οι υποδομές και οι δομές υποστήριξης , ο συνδυασμός με την αντιστροφή της αντίληψης ότι τα μνημεία και οι αρχαιολογικοί χώροι θα έχουν μόνο μια Μουσειακου τύπου εκμετάλλευση και το δέσιμο όλων με τον Τουρισμό μπορούν να αποτελέσουν ένα νέο σχέδιο Μαρσαλ το οποίο μπορει να χρηματοδοτηθεί μέσα απο το "ένα πενταετές πρόγραμμα ανάπτυξης " και πόρων του ΕΣΠΑ.

Δεν μπορει να ύπαρξη όμως αγροτικη αναγέννηση χωρίς εθνική και περιφερειακή αναπτυξιακή Πολιτική . Χωρίς αναπτυξιακή κατανομή του ΕΣΠΑ , με προτεραιότητες όπως προτείνω παραπάνω.
Η χώρα μας λόγο της ιστορίας ,του περιβάλλοντος ,των αρχαιολογικών και πολιτιστικών πόρων μας δίνει την δυνατότητα να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε ένα νέο αγροτικό αναπτυξιακό προτυπο , να μιλήσουμε για μια αγροτικη αναγέννηση .

Η κρίση σήμερα δίνει την ευκαιρία και η ύπαιθρος αναδεικνύεται ως ένας προνομιούχος χώρος ζωής , κατοικίας , δημιουργίας και παραγωγης .

Χρειάζεται νέες στρατηγικές . Αυτά όμως απουσιάζουν απο τον παλιό πολιτικο κόσμο της χώρας .

Η μετάβαση σε μια νέα αναπτυξιακη αντίληψη ανοίγει πολλα πεδία και πολλούς ορίζοντες νεων πολεοδομικών , χωροταξικών ,παραγωγικών σχεδιασμών.

Θα μπορούσα να προτείνω :

Α) Την πρωταρχική κρατική μέριμνα για χρήσεις γης στην ύπαιθρο, για εκσυγχρονισμό της γεωργίας, των μεταποιητικών μονάδων αλλά και των δικτύων εμπορίου και διακίνησης αγροτικών αγαθών, για μεταφορά πόρων στον πυλώνα της Αγροτικής Ανάπτυξης ώστε να ενισχυθούν κατά προτεραιότητα τα αγροτικά νοικοκυριά. Την επιδίωξη της πολυλειτουργικότητας του αγροτικού τομέα, με έμφαση στη βιολογική γεωργία και κτηνοτροφία. Τη στοχευμένη και συνεπή ενίσχυση της κτηνοτροφίας, κύριας πηγής εισοδήματος αγροτικού πληθυσμού για περιοχές όπου δεν υπάρχουν άλλες πηγές απασχόλησης. Την εξυγίανση και πλήρη ανασυγκρότηση των αγροτικών συνεταιρισμών και οργάνωση των αγροτών σε ομάδες παραγωγών.
• Την Προώθηση συνεργασιών ( ανταλλαγή μετοχών- στρατηγικοί επενδυτές), μεταξύ αγροτικών συνεταιρισμών και ιδιωτικών επιχειρήσεων, που χρησιμοποιούν τα προϊόντα τους ως πρώτες ύλες.