Μια μικρη ιστορία που καταλήγει ότι πάλι ο Ελληνικός λαός πλήρωσε τον λογαριασμό.

Στην Αθήνα της δεκαετία του 1880 δεν υπήρχε, σαφέστατα, τηλεόραση και ραδιόφωνο. Για τους «δυστυχείς» Αθηναίους δεν υπήρχαν οι γάμοι των επωνύμωνγια να τους γεμίζουν την πλήξη τους. Τα μάτια των, τότε, ανθρώπων (όπως και των σημερινών) ήταν στραμμένα σε οτιδήποτε διέφερε απ αυτούς και μπορούσε να γεμίσει τη μίζερη ζωή τους.
Γι αυτό η προσοχή τους ήταν στραμμένη στους γάμους της πριγκίπισσας Αλεξάνδρας (1870 – 1891), κόρης του Γεωργίου Α΄ και της.......
Όλγας .
Παντρολογούσαν, λοιπόν, την πριγκίπισσα Αλεξάνδρα (δεκαεξάχρονη
παιδούλα) με τον Μεγάλο Δούκα Παύλο Αλεξάνδροβιτς της Ρωσίας. Ο γαμπρός ήταν αξιόλογος, ως προς τον τίτλο, και οι πρώτοι Γλύξμπουργκ της Ελλάδας ήταν ιδιαίτερα ικανοποιημένοι για την τύχη της κόρης τους, αλλά και για την προβολή της οικογενείας στα μάτια του Ελληνικού Λαού. Οι εφημερίδες έγραφαν ασταμάτητα για τη μικρή ξανθή πριγκίπισσα, μέχρι και ο Γεώργιος Σουρής εξέφρασε τον καημό του με το στίχο: «…θα πω στην Αλεξάνδρα, εκείνον τον ρωσόφρονα να
Keywords
Τυχαία Θέματα