Μια άλλη πρόταση: Εναλλακτικές πηγές Ενέργειας

του Χρήστου Τελλίδη*

Η χρήση τους στα δημόσια κτίρια και τα οφέλη

Σήμερα η θέρμανση των κτιρίων και ειδικά των δημοσίων, που έχει καταστεί ιδιαιτέρως δαπανηρή, αποτελεί το έναυσμα για μια νέα συζήτηση με προσανατολισμό την φθηνή πηγή ενέργειας, προκειμένου να ανταπεξέλθουμε στην κάλυψη αυτής, της απαραίτητης και καθημερινής, ανάγκης. Ιδιαίτερα στις μέρες μας, όπου η οικονομική κρίση μας εξαναγκάζει σε μείωση δαπανών, κονδυλίων και πόρων του Κράτους, η αναγκαιότητα αυτής της δημόσιας συζήτησης καθίσταται δραματικά επιβεβλημένη.

Ως τώρα η δημόσια αυτή συζήτηση και προσπάθεια, οπουδήποτε αυτό έχει καταστεί εφικτό και πραγματοποιήσιμο, περιστρέφεται κυρίως γύρω από τις λεγόμενες «ανανεώσιμες» πηγές ενέργειας. Ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά πάρκα μονοπωλούν το ενδιαφέρον μας προς την κατεύθυνση εξεύρεσης «φθηνής» ηλεκτρικής ενέργειας, κυρίως και πρωτίστως για την κάλυψη της κύριας και δαπανηρότερης ανάγκης μας, της θέρμανσης. Σε προηγούμενη πρότασή μου προς τον Δήμο της Δράμας πρότεινα την ανάληψη του κόστους της μελέτης και την υπόδειξη της κατάλληλης τοποθεσίας για μικρό υδροηλεκτρικό φράγμα προς όφελος του Δήμου και των δημοτών. Σήμερα, μια άλλη εναλλακτική και εφικτή πρόταση, άμεσα υλοποιήσιμη και εφαρμόσιμη ήδη σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις, μπορεί να αποτελέσει την πρόταση που θα μπορούσε να εξυπηρετήσει, εξίσου καλά και ικανοποιητικά, τις ανάγκες των δημοσίων και δημοτικών κτιρίων του νομού μας, προς όφελος όλων των Δραμινών. Σήμερα αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ δαπανούν ετησίως τόσο ο Δήμος Δράμας, όσο και η Αντιπεριφέρεια για την κάλυψη της δαπάνης θέρμανσης όλων των δημοσίων και δημοτικών κτιρίων.
........................................
Σήμερα, επί παραδείγματι, ο Δήμος Συκεών Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με το Τμήμα Χημείας και Φυσικής του ΑΠΘ, αρχικά πειραματικά και πιλοτικά έχει ξεκινήσει ένα πρόγραμμα μετατροπής των καμένων λαδιών σε υγρό καύσιμο, εφάμιλλο και ίσης απόδοσης του πετρελαίου. Μάλιστα, στην προσπάθεια αυτή συμμετέχουν εκατοντάδες νοικοκυριά της πόλης, παρέχοντας την πρώτη ύλη, δηλαδή τα καμένα λάδια στον Δήμο και το ΑΠΘ για χρήση προς αυτό τον σκοπό. Με το νέο καύσιμο ήδη στις Συκιές θερμαίνονται φέτος δωρεάν κάποια σχολεία. Βέβαια, η προσπάθεια όπως προαναφέραμε είναι σε πιλοτικό στάδιο και δεν καλύπτει εξολοκλήρου της ανάγκες θέρμανσης του δήμου.

Μια τέτοια, λοιπόν, προσπάθεια και στην περιοχή του δήμου Δράμας ή και του συνόλου των ορίων της Αντιπεριφέρειας, συλλογής των καμένων λαδιών από νοικοκυριά, συνεργεία και εστιατόρια, χρησιμοποιώντας την συγκεκριμένη τεχνολογία, θα μας επέτρεπε να απεξαρτηθούμε από το πετρέλαιο ή να ελαττώσουμε στο μέγιστο την χρήση του, στην θέρμανση των δημοσίων και δημοτικών μας κτιρίων. Αποτέλεσμα αυτού θα ήταν η αποδέσμευση μεγάλων ποσών και κονδυλίων που δαπανώνται για θέρμανση, σε άλλες ανάγκες μας ή ακόμα και ανταποδοτικά να μειώναμε τέλη και υποχρεώσεις των πολιτών προς τον Δήμο Δράμας. Η χρήση αυτή των καμένων λαδιών ως υγρά καύσιμα