Με τις… πιτζάμες(;!)

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΕΧΟΥΜΕ τους Αμερικανούς-αφεντικά. «Ρώσους» δεν έχουμε-ποτέ δεν υπήρξαν κι ας φάνταζαν θεριά με τη Σοβιετική τους Ένωση. Τους έμπλεκε με τα κόλπα του ο αντίπαλος, μας δούλευε με τα σχέδιά του (made in USA). Πώς εξασφαλίζεις το Ισραήλ για να’ ναι «βιώσιμο»; Το εξοπλίζεις σαν αστακό. Τι άλλο; Φροντίζεις για τον περίγυρο. Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να μαντρώσεις την «αραπιά», να την έχεις αδρανή και...
«αφιονισμένη». Να, λοιπόν, η δικτατορία που δεν την είδες γιατί δεν έμαθες τι θα πει δημοκρατία, να και ο δικτάτορας που τον είδες και τον πέρασες για ήρωα όπως στα παραμύθια!

ΜΕ το πλήρωμα του χρόνου χρειάζονται «αλλαγές». Οι άνθρωποι των Αμερικανών (φυτευτοί στο θώκο τους, είτε απολύτως ελεγχόμενοι και τηλεκατευθυνόμενοι) πρέπει να φύγουν ως «κακοί», για να’ ρθουν χειρότεροι, που θα φαντάζουν καλύτεροι. Στο μεταξύ, η «ανωμαλία» θα φέρει τους «καρπούς» της κι ας βρωμάνε πετρέλαιο.

ΔΕΝ είναι… αξιοθαύμαστοι οι Αμερικανοί μόν