Μακριά η φωτιά, κοντά ο κίνδυνος

Του Θανάση Νικολαΐδη

ΕΙΔΑΝ την Τυνησία και… χάρηκαν. Βλέπουν την Αίγυπτο και «ελπίζουν». Μερίδα ευφάνταστων ελλήνων, που νομίζουν ότι θα’ ναι εκτός «παιδειάς», αν αρπάξει κι εδώ φωτιά. Ωστόσο, δεν το σκέφτηκαν σωστά, δεν τα ζύγιασαν καλά.
Η δικιά μας σκέψη πάει ανάποδα. Βλέπουμε την κατάσταση εκεί και...
 βγάζουμε συμπεράσματα για εδώ. Κι αν η ματιά μας παραμείνει ψυχρή έχοντας παρακάμψει τις θλιβερές συνέπειες της εξέγερσης στην Αίγυπτο, εδώ υπάρχει η ελπίδα της μη εξέγερσης. Όχι, βέβαια, γιατί όλα πάνε πρίμα στην Ελλάδα της αταξίας, των ανισοτήτων και της διαφθοράς. Αλλά; Δεν έχουμε μεροκάματο αιγυπτίων, δεν διαθέτουμε… Σουέζ, δεν απέχουμε μιαν ανάσα απ’ το Ισραήλ.
ΕΧΟΥΜΕ κοινά με τους Αιγυπτίους, αλλά ανάγονται στην «αφετηρία» της ιστορίας. Μας διαφοροποίησε το κλίμα, η γεωγραφική μας θέση και, βέβαια, το… ενδιαφέρον των «μεγάλων δυνάμεων», Δυτικών και προπαντός… Αμερικανικών (μετά την «απελευθέρωση» των Αιγυπτίων, το ’22 απ’ τους Άγγλους). Κι ύστερα;