Λογοτεχνία: Οι νέοι 300

Του Πέτρου Αργυρίου

«Κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα» είπε ο αρχηγός. Οι βουλευτές του τον καταλάβαιναν. Ποιος θα καταλάβαινε καλύτερα τη διαφθορά από αυτούς που για δεκαετίες τσαλαβουτούσαν σε αυτή;
Πέρα έβρεχε όμως για τους πολίτες. Σε σύγκριση με το πολιτικό τους σύστημα, οι περισσότεροι από αυτούς ήταν παρθένες στη διαφθορά.

Εντάξει θα τους το θέσω αλλιώς: «Είμαστε σε......
πόλεμο»

Τους ξένισε αυτό τους βουλευτές. Αρχηγέ, με ποιους είμαστε σε πόλεμο; Με όλους τα χουμε κάνει πλακάκια. Ποιος μας την μπήκε;

Αυτοί οι αλήτες, οι πολίτες απάντησε ο αρχηγός.

Να αλλά χρειαζόμαστε ένα causus belli. Μέχρι και ο δάσκαλος Bush σκαρφίστηκε ένα τέτοιο. Εμείς τι θα τους πούμε; Γιατί τους κάνουμε πόλεμο, ρώτησε κάποιος κάποτε σοσιαλιστής.

Άκρα του τάφου σιωπή στα βουλευτικά έδρανα. Πρόσωπα πάνιασαν. Που θα το βρίσκαν το causus belli; Αυτοί κακοποιούσαν και εκμαύλιζαν τους πολίτες δεκαετίες τώρα. Τι θα βρίσκαν