«Κάντε κάτι! Οκόσμος υποφέρει..»

του Δημήτρη Ματσικούδη
Ήταν οι τελευταίεςλέξεις του ταξιτζή που με άφηνε στο σπίτι, μετά από μια μακρά διαδρομή κι ενδιαφέρουσα κουβέντα. Στον αγωνιώδη λόγο του είχα να αντιτάξω ταεπιχειρήματα της διακήρυξης της νεόκοπης Ενωτικής Κίνησης, όπως......
μπορεί να τα βρει κανείς στην http://www.enotikinisi.gr.

Την χαρά για την ίδρυση μιας αντιμνημονιακής πολιτικής κίνησης, που μπορεί ναέχει μια εκλογική δυναμική πάνω από 60%, διαδέχθηκε ο σκεπτικισμός: "H Ενωτική Κίνηση κάλεσε αντιμνημονιακά κόμματα και κινήσεις της ευρείας δημοκρατικήςπαράταξης, να έλθουν να καθίσουν γύρωαπό ένα τραπέζι για σχηματισμό ενός ενιαίου μετώπου προκειμένου να σταματήσει ηλεηλασία του τόπου. Το ΚΚΕ θα το αφήσει η γερουσία του να έλθει; Κι έστω ότι ήρθε. Κιέστω ότι συμφωνήθηκε κοινή κάθοδος στις εκλογές. Πιστεύετε ότι θα μπορέσουν νασυνεργασθούν όλοι αυτοί (ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ, ΔΗΚΚΙ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, Κ.Κ.Ε., ΝΕΑΕΛΛΑΔΑ, ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ, ΣΠΙΘΑ και ΣΥ.ΡΙΖ.Α.) μεταξύ τους; Εδώ σαν άτομαδυσκολευόμαστε να τα βρούμε μεταξύ μας, για να κάνουμε μια απλή Ο.Ε., θα ταβρουν αυτοί που ο καθένας θέλει εξουσία πάνω στους άλλους;"

Το πρόβλημα τηςσυνεργασίας μεταξύ μας και κατ΄επέκταση μεταξύ των συνδικάτων και των πολιτικώνφορέων μας, με απασχολεί πολλά χρόνια τώρα. Έχοντας την εικόνα τηςαποτελεσματικής ομαδικής εργασίας στελεχών μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, στιςοποίες επί δεκαετίες υπήρξα τεχνικός σύμβουλος, παρακινούσα από την δεκαετία του ‘80 φίλους καθηγητέςτου Ε.Μ.Π. να αναθέτουν στους φοιτητές τους ομαδικές εργασίες, που θα είχαν ωςαποτέλεσμα την, παράλληλη με το γνωστικό αντικείμενο εκπαίδευσή τους, προσαρμογή στηνομαδική εργασία.

Χρόνια μετά είχατην χαρά να δω παιδιά μου που φοιτούσαν στο Ε.Μ.Π. να συμμετέχουν σε ομαδικέςεργασίες. Ακόμη περισσότερο χάρηκα όταν είδα να προβλέπονται ομαδικές εργασίες, στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με τον Νόμο για την Παιδεία της κΔιαμαντοπούλου.

Όμως αυτά, όσο κιαν ήδη έχουν αρχίσει, θα έχουν θετικήεπίπτωση στο μέλλον. Εμείς τώρα τι κάνουμε; Γιατί όπως δείχνουν τα πράγματα ηεπόμενη κυβέρνηση θα είναι πολυκομματική και κουλτούρα πολυκομματικής συνεργασίας και διακυβέρνησης δεν έχουμε..
Στις αρχές του 2010 όταν έγινε φανερή ηανατροπή των προεκλογικών δεσμεύσεων του ΠΑΣΟΚ από τον ΓΑΠ,με την προσφυγή του στο ΔΝΤ, τον καταγγείλαμε πως στερείται δημοκρατικήςνομιμοποίησης να κυβερνά και ζητήσαμε δημοψήφισμα για να εγκριθεί ή νααπορριφθεί από τον Ελληνικό Λαό η πρώτη δανειακή σύμβαση, που υπέγραψε ερήμηνμας, παραβιάζοντας το Σύνταγμα! Μη έχοντας ανταπόκριση αρχίσαμε σε λίγους μήνεςνα ζητούμε εκλογές για να απομακρυνθούν από την εξουσία οι επίορκοι πολιτικοί που βύθιζαν τον τόπο στην ύφεση καιτον οδηγούσαν στην υποτέλεια και την ταπείνωση.

Τότε δέχθηκα ερωτήσεις από έγκριτους φίλους δημοσιογράφους, για το πώς πίστευα ότιήταν δυνατόν να κυβερνηθεί η χώρα με μια πολυκομματική κυβέρνηση, μετά ταπροηγούμενα των πολυκομματικών κυβερνήσεων του 1989.
Η απάντησή μου ήταν ότι η επ