κ. βουλευτές του Ιονίου, ΔΕ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΜΩ, με αυτά που θα ψηφίσετε

Άκουσα τον εκπρόσωπο, εσάςτων 4 βουλευτών του Ιονίου, να λέει "τα μέτρα είναι αναγκαία". Κάτι τέτοιο θα δηλώσουν και οι επόμενοι, μετά την έξοδο από το γραφείο του τοποτηρητή των τοκογλύφων στην Ελλάδα.

Δεν ξέρω τι να κάμω πια.

Πριν μερικές μέρες, πήγα την εκκαθάριση της "ειδικής εισφοράς" στον τοπικό βουλευτή, γιατί δεν έχω να την....
πληρώσω, όντας ζητιάνος. Τούδωσα τη φωτοτυπία, γιατί το πρωτότυπο, θα το πάω στο Εργατικό Κέντρο. Αποφάσισα να καταθέσω τις πινακίδες ενός αυτοκινήτου, που πρόσφατα μου χάρισαν, για να αποφύγω το "τεκμήριο" και να μη γίνω στα 60 μου, για πρώτη φορά χρεώστης στο ελλ. δημόσιο. Έτσι κι αλλιώς, έπαθε βλάβη και δεν έχω για την επισκευή. Ζοριζόμουν και για τη βενζίνη.

Κατεβαίνω στην πόλη από το χωριό, μ' ένα ποδήλατο, αλλά το ανεβάζω με τα πόδια (5χλμ), για να μη χρωστώ στην πατρίδα.

----------

Τα τυπωμένα χαρτιά που μοιράζω, αντί για χαρτομάντηλα, όταν ζητιανεύω, όλο και λιγότεροι τα παίρνουν. Ο καθένας έχει το δικό του δίκιο, που δεν τα θέλουν ή δεν μπορούν να δώσουν κάτι για αυτά.

Στο φτωχικό σπίτι "της αρωγής" του συνταξιούχου, δίπλα μου, έκαμαν απόπειρα διάρρηξης, μια βραδιά που έλειπε. Ποτέ δε λείπει, αλλά κάποιος ήξερε πως εκείνο το βράδυ θα έλειπε. Κάποιος φίλος του τον διέρρηξε.

Τότε, ήταν που σκέφτηκα, πως η ζητιανιά είναι "αξιοπρέπεια". Η άλλη λύση θα ήταν να κλέψω κάποιο φίλο.

Πάει καιρός, που δεν έχω "προσόντα" για εύρεση εργασίας. Ούτε για εθελοντή ελεγκτή, στις "μαύρες τρύπες" του δήμου δε με θέλουν. Ούτε τώρα, που έχουν γίνει της μόδας οι "εργαζόμενοι εθελοντικώς" στα τοπικά δημοτικά πράγματα.

----------

Η ζητιανιά ήταν μια κάποια λύση, αλλά χάνεται κι αυτή. Τον τελευταίο λογαριασμό της ΔΕΗ, τον πλήρωσα με μια μικρή βοήθεια. Θεώρησα πως είναι κάτι πρόσκαιρο, μια και μέσα στην αθλιότητα μου, σκέφτηκα να βοηθήσω κάποιους άλλους. Και μη τα πηγαίνοντας καλά με τους αριθμούς, βρέθηκα "εκτός προϋπολογισμού". Οι άνθρωποι δεν είναι αριθμοί. Ή είναι και δεν το ξέρω, γιατί έχω χάσει επεισόδια;

Με τα "μέτρα" σας, η αδυναμία πληρωμών δε θα είναι γεγονός τυχαίο και πρόσκαιρο. Δε θα μπορώ να πληρώσω το λογαριασμό της ΔΕΗ, δε θα έχω ρεύμα, τηλέφωνο, internet, ψυγείο, λίγη ζέστη και τα λοιπά στοιχειώδη (για τη "δουλειά" τόχω το internet). Και δε θα μπορούν χιλιάδες άλλοι. Σε λίγο θα πάω να ρωτήσω τους συνδικαλιστές και τους εργαζόμενους της ΔΕΗ, τι σκοπεύουν να κάμουν, για να μη πλημμυρίσει η σκοτεινιά τις νύχτες και τις μέρες μας.

Πιο κει, ήδη, μια οικογένεια με παιδιά του σχολείου, δεν έχει ρεύμα. Δεν έχουν, ούτε "υποστηρικτική διδασκαλία", ούτε φως για να διαβάσουν. Η βενζίνη της γεννήτριας είναι ακριβή. Σε λίγο, δε θα έχουν να φάνε. Πάλι, κάποιοι φτωχοί θα συντρέξουν.

----------

Κάποιος ταβερνιάρης, που κάποτε είχαμε μαλώσει άγρια, μου δίνει να τρώω. Ως πότε, τώρα που σχεδιάζει μείωση προσωπικού και περικοπές μισθών