«Ιερές μπίζνες» Μονής Μεγίστης Λαύρας (3)

Επέλαση καλογερικών συμφερόντων στη Σκύρο

Να μην ξεχάσω να διαβάσω της Μεγίστης Λαύρας (1) και (2)

Του ΜΑΝΩΛΗ ΞΑΝΘΟΥΛΗ Διπλωματούχος ηλεκτρολόγος μηχανικός, ομότιμος καθηγητής ΤΕΙ Πειραιά
Ενα αδυσώπητο παιχνίδι τεράστιων οικονομικών συμφερόντων παίζεται τα....
τελευταία πέντε χρόνια στη Σκύρο σε βάρος της φυσικής ισορροπίας και της κοινωνίας του νησιού.

Η Μονή Μεγίστης Λαύρας στην οποία υπάγεται το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου της Σκύρου με κοινοπραξία που έχει συστήσει (95% η Μονή και 5% η εταιρεία ΕΝΤΕΚΑ), επιδιώκει με όλα τα μέσα την εγκατάσταση εννέα αιολικών πάρκων συνολικής ισχύος 333 MW στη δειράδα του βουνού ,του μεγαλύτερου και ωραιότερου του νησιού.

Αυτό σημαίνει ότι 111 ανεμογεννήτριες ύψους 135 μέτρων η καθεμία θα αναπτυχθούν στην κορυφογραμμή του βουνού Κόχυλα παρ’ ότι έχει κηρυχθεί προστατευόμενη περιοχή Natura 2000, Ζώνη Ειδικής Προστασίας (ΖΕΠ), Τόπος Κοινοτικής Σημασίας (ΤΚΣ), Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά της Ελλάδας (ΣΠΠΕ), δηλαδή ένας από τους πιο σημαντικούς βιότοπους της Ελλάδας και ίσως της Ευρώπης.

Για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος της καταστροφής του φυσικού τοπίου με τη σπάνια βιοποικιλότητα, αρκεί να σκεφτεί ότι για κάθε ανεμογεννήτρια θα χρειαστεί ένα πλάτωμα στην έκταση ενός γηπέδου ποδοσφαίρου και μπετόν στήριξης 800 κυβικών. Δηλαδή μια έκταση 35.000 στρεμμάτων από τα 80.000 συνολικά στρέμματα του νησιού να μετατραπεί σε μπετόν και κρανίου τόπο για τα κυνικά συμφέροντα ορισμένων καλογήρων. Τελικά ένα δήθεν οικολογικό έργο μπορεί να μετατραπεί σε οικολογικό εφιάλτη. Και αυτά με το επιχείρημα ότι το έργο θα παράγει το μεγαλύτερο ποσοστό της συνολικής αιολικής ενέργειας της χώρας. Ναι, αλλά γιατί μόνο και σε τέτοια έκταση στη Σκύρο;

Οι επιπτώσεις στη μορφολογία του νησιού, στη χλωρίδα και πανίδα θα «είναι μόνιμες και μη αντιστρεπτές» σύμφωνα με τη Διεύθυνση Αισθητικών Δασών, Δρυμών και Θήρας του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Ακριβώς διότι μετά το πέρας της σύμβασης για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας (20 έως 25 χρόνια), η ισοπέδωση και το τσιμέντο θα παραμείνουν για πάντα στην περιοχή καθώς και 111 θηριώδη μηχανήματα με σπασμένα φτερά να σκουριάζουν για πολλές ακόμα δεκαετίες ως σύμβολα ανθρώπινης απληστίας και ακραίας ασέβειας στη φύση.

Ωστόσο, το ερώτημα καίριο εξακολουθεί να απασχολεί ακόμη και ορισμένους συμπατριώτες μου: Γιατί να μη θέλουμε τις ανεμογεννήτριες;

Και προβάλλουν μια σειρά από ερωτήματα που λίγο πολύ είναι και επιχειρήματα της κοινοπραξίας.

α) Θα δημιουργηθούν μόνιμες θέσεις εργασίας. Απάντηση: Αυτές οι εγκαταστάσεις, παντού, δεν χρειάζονται προσωπικό. Μια φορά τον χρόνο χρειάζονται συντήρηση από εξειδικευμένους μηχανικούς και τεχνικούς. Εάν επισκεφθείτε οποιαδήποτε τέτοια εγκατάσταση, θα διαπιστώσετε ότι δεν υπάρχουν εργαζόμενοι, εκτός αν συμπέσετε σε συντήρηση.

Οι μόνιμες θέσεις που υπολογίζονται για τη Σκύρο θα είναι για 4 έως 7 άτομα.

β) Θα έχουμε δω