ΙΑΠΩΝΙΑ

Τελικά η επιδιωκόμενη πράσινη ανάπτυξη και προστασία του πλανήτη, είναι ραδιενεργή; Και τότε, στα σήματα σήμανσης των επικίνδυνων υλικών, γιατί βασιλεύει το κίτρινο χρώμα που περικλείει κάτι μαύρα τρίγωνα; Λάθος κάνανε οι ειδικοί στο....
χρώμα ή μήπως χρησιμοποίησαν αυτό, λόγω κίτρινης φυλής;

Λάθος, ξελάθος, ένα έχω να πω. Δεν υπάρχουν ειδικοί. Υπάρχουν μόνο γενικοί. Κι αορίστως. Κύρια επιστήμονες κίτρινοι. Που αφού την κάνανε την πρώτη παπαριά με τα συστήματα ασφαλείας ( τριπλά ) των αντιδραστήρων που δεν δούλεψαν, την συνεχίσανε σε μέτρηση μόλυνσης, και μετά ανακοίνωσαν ότι πάλι λάθος κάνανε. Μιλάμε ότι δεν ανακαλούνται για πλάκα τα κίτρινα προϊόντα.
Με κορυφαίους τους εφευρέτες, που γίνανε τέτοιοι , είτε αυτοβούλως είτε κατά παραγγελία κάποιων διεστραμμένων μυαλών. Και μετά βέβαια έρχονται οι πολιτικοί, που σαν γνήσιοι υπάλληλοι των ανώμαλων μεγιστάνων του χρήματος, προωθούν τις ρετσέτες της επικοινωνίας της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ( sic). Ο φαύλος κύκλος ολοκληρώνεται φυσικά με το πόπολο που αισθάνεται ότι διαφεντεύει τα πάντα επειδή καλείται κάθε τόσο και λιγάκι να ρίξει κι ένα πούτσο σε μια πουτάνα. Μια ψήφο σε κάποια κάλπη.
Και μιλώντας για γκραν σουξέ μαλάκες , οφείλω πλέον να παραδεχτώ ότι οι Έλληνες πέσαμε στη δεύτερη κατηγορία. Είμαι υποχρεωμένος να παραδώσω το champions league στην Ιαπωνία. Με τον αυτοκράτορα , τους πολιτικούς και το λαό της. Επάξια και με την κατάνα τους, με την οποία σφάζονταν εκείνα τα καρτούν όταν παραβίαζαν τους κώδικες τιμής περί του καθήκοντος. Τρέχα γύρευε δηλαδή τι πέρναγε από το μυαλό του κάθε Σογκούν και του κάθε Σαμουράϊ κι όλων των διαδόχων τους, που το μεγαλύτερο αγαθό τους σήμερα είναι μια φωτογραφική μηχανή.
Βρε παιδί μου, ποτέ δεν χώνεψα τους γιαπωνέζους. Ψυχραιμία, υπομονή, προσμονή κι ελπίδα. Και τι είναι αυτά; Να τα κάνεις, τι; Να γίνεις θεός ή να τον ξεπεράσεις κι αυτόν; Σοβαρή επιδίωξη έχεις στην ζωή σου. Μεγάλο προορισμό. Κι άντε και τόκανες. Μετά βρε μαλακά, μουτζαχεντίν του 40, τι θα γίνει; Πού να ξέρεις βέβαια, αλλά και γιατί να ξέρεις; Κάθισες ποτέ να συλλογιστείς , γιατί στο διάολο ήρθες πάνω στη γη;
Αλλά κι αν κάποτε κλείστηκες στον εαυτό σου κι άρχισες τις ερωτήσεις, κατά πάσα πιθανότητα, λάθος απαντήσεις έδωσες. Διότι μια χώρα που έχει υποστεί τέτοιο όλεθρο στο τέλος του πολέμου με τις ατομικές βόμβες, θα έπρεπε πραγματικά να έχει αποστασιοποιηθεί πλήρως από κάθε μορφής παραγωγή πυρηνικής ενέργειας στα εδάφη της. Κι ειδικά αν είναι τόσο σεισμογενής αλλά κι ευάλωτη σε τσουνάμια. Ήμαρτον πια.
Σαν νομοτελειακά η ιστορία παρέα με τη φύση, να θέλουν να αποδείξουν κάτι. Ότι δηλαδή ρε φίλε γιαπωνέζε, την τραβάει το πετσί σου την ραδιενέργεια. Την πρώτη στην ρίξανε άλλοι, εντάξει. Την δεύτερη όμως την προκάλεσες εσύ. Δηλαδή εδώ μιλάμε ότι στην πρώτη δόση ηρωίνης σε παρέσυρε η παρέα. Τη δεύτερη όμως συριγγιά, ήθελες να την κάνεις μόνος σου.
Κι επειδή γούσταρες να είσαι ναρκομανής, και δικαίωμα σου δημοκρατικό, είμαι υποχρε