Η Συρία δεν είναι Λιβύη

Ο θάνατος του Καντάφι και η θετική έκβαση της κατάστασης στη Λιβύη για την Δύση αφήνει περιθώρια πλέον για σοβαρότερη ενασχόληση με τη Συρία και ενθαρρύνει τους αντικαθεστωτικούς να φωνάζουν “Ήρθε η σειρά σου Άσαντ”.

Ο πρώην υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ Τζον Μακέιν ζήτησε την επέμβαση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ στο πλαίσιο σχεδίου ψηφίσματος, το οποίο θα ....
υιοθετηθεί από το συμβούλιο του ΟΗΕ. “Ο τερματισμός των επιχειρήσεων στη Λιβυή βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση”, δήλωσε ο ίδιος πριν από λίγες ημέρες στο πρακτορείο Reuters.

Ωστόσο, μέχρι τώρα κάτι τέτοιο δεν δείχνει εφικτό, αλλά ούτε υπάρχουν δυνάμεις πρόθυμες να το επιδιώξουν. Απόδειξη αποτελεί το -σπάνιο- διπλό βέτο Ρωσίας και Κίνας στο σχέδιο απόφασης του Συμβούλιου Ασφαλείας του ΟΗΕ, το οποίο καταδίκαζε τη βίαιη καταστολή των αντικυβερνητικών από το Συριακό καθεστώς.

Οι διαμαρτυρίες στη Λιβύη και στη Συρία είχαν από την αρχή, λίγο πολύ, τον ίδιο χαρακτήρα: μαζικές διαδηλώσεις κατά της κυβέρνησης, με αίτημα την παραίτηση του ηγέτη. Οι ηγέτες και των δύο χωρών απάντησαν με παρόμοιους τρόπους: χρήση βίας, που οδήγησε σε αιματηρή καταστολή των αμάχων. Αλλά, αργότερα, οι διαμαρτυρίες στις δυο χώρες ακολούθησαν διαφορετική πορεία. Το αποτέλεσμα ήταν ο Μουαμάρ Καντάφι να έχει ανατραπεί (και εκτελεστεί) και τον ΟΗΕ να έχει αναγνωρίσει το Μεταβατικό Εθνικό Συμβούλιο στη Λιβύη, ενώ, αντίθετα, ο Άσαντ να εξακολουθεί να διατηρεί τη θέση και τη δύναμή του. Βέβαια, η δυναμική της εσωτερικής πολιτικής της Συρίας και της ευρύτερης περιοχής είναι αρκετά ιδιόμορφη και διαφέρει από την Λιβύη. Και στην περίπτωση αυτή υπήρξαν διαφωνίες σχετικά με την φύση των ψηφισμάτων κατά της Λιβύης, αλλά η Κίνα και η Ρωσία ουδέποτε στάθηκαν εμπόδιο στην εντολή των Ηνωμένων Εθνών. Αντίθετα επέλεξαν να απέχουν όπως η Βραζιλία, η Νότια Αφρική και η Ινδία.

Η Λιβύη παραπέμφθηκε στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, αλλά ο δισταγμός είναι προφανής για την Συρία. Ο αραβικός σύνδεσμος είχε ζητήσει από τη διεθνή κοινότητα να θεσπίσει «no fly zone» πάνω από τη Λιβύη, ενώ έχει εκφράσει την αντίθεσή του, με οποιαδήποτε χρήση βίας κατά της Συρίας.

Από το άλλο μέρος, η Τουρκία σκληραίνει τη στάση της σε πολιτικό και διπλωματικό επίπεδο, αλλά εξακολουθεί να μην εφαρμόζει τις κυρώσεις στον οικονομικό τομέα κατά της Συρίας, καθώς προφανώς θα έχει αρνητικές συνέπειες και για την τουρκική οικονομία. Αν και από τουρκικής πλευράς συνεχίζεται η διατύπωση σκληρών εκφράσεων προς το καθεστώς της Συρίας, αυτές δεν δυσκολεύουν ιδιαίτερα τα μέλη της Συριακής κυβέρνησης. Η μόνη “μη φιλική” πράξη στην οποία προέβησαν οι Τούρκοι ήταν η άδεια εγκατάστασης της ηγεσίας της επανάστασης σε τουρκικό έδαφος. Πιο ανατολικά, το Ιράν από την αρχή έχει απορρίψει μονολεκτικά τις όποιες κυρώσεις.

Πού οφείλονται οι διαφορές μεταξύ των περιπτώσεων Συρίας και Λιβύης; Σύμφωνα με αναλυτές, παρόλο που η Συρία αποτελεί μόνιμη πηγή ανησυχίας για το Ισραήλ και τις ΗΠΑ, υπάρχουν πολλοί λόγοι γι