Η μεταβατική κυβέρνηση ως «μετέωρο» βήμα πολιτικής αναλγησίας

Το «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία, η χούντα δεν πέθανε το 73» ένα από τα βασικά συνθήματα που ήχησαν στις πλατείες όλης της χώρας από τα χείλη των Αγανακτισμένων, φαίνεται να αποκτά πραγματικό νόημα, 37 χρόνια μετά την πτώση της Χούντας και 62 χρόνια μετά τον εμφύλιο καθ’ όσον η λαϊκή επιταγή για δημοκρατία είναι καθολική απαίτηση και πρώτη προτεραιότητα…
Η ολιγαρχία της αστικής μας Δημοκρατίας με....
κάποιες «εκλάμψεις» που εδραιώθηκε στα εγχώρια πολιτικά πράγματα το 1949, συνεχίζει να καθηλώνει τον τόπο, στην πιο μαύρη της έκφανση, στην οπισθοδρόμηση και την κατάλυση κεκτημένων και αξιών.

Το έλλειμμα στελεχών στα 2 κόμματα που νέμονται στην εξουσία μεταπολεμικά είναι εμφανές, η προηγούμενη Κυβέρνηση σε ανύποπτο χρόνο έκλεισε την Βουλή για την παραγραφή των ανομημάτων της, η τωρινή με «πραξικοπηματική πράξη» εγκαθιδρύει κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τον «Νταρτανιάν» Παπαδήμο και τους «τρεις σωματοφύλακες» του μνημονίου ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. και ΛΑΟΣ σε ρόλους ιπποτών της Δύσης.

Η ευθυγράμμιση στα τελεσίγραφα των Βρυξελλών, που απαιτούν δήλωση Μνημονιακών φρονημάτων, για το «δαχτυλίδι» διαδοχής του Παπανδρεϊσμού αναγκάζει τον αρχηγό της αντιπολίτευσης σε σύμπραξη τραγέλαφου επικαλυμμένη από την ονοματοθεσία της περί εθνικής ανάγκης. Οι μάσκες έπεσαν, έχει εξατμιστεί όλο το Αντι-μνημονιακό και αντισυμβασιακό σθένος Σαμαρά, παρά την έντονη εσωκομματική πίεση αντιδράσεων της λαϊκής δεξιάς…

Όταν ενώνουν τις δυνάμεις του τα 2 αποτυχημένα κόμματα εξουσίας, σε συγκυβέρνηση «εθνικής ντροπής», εκείνοι που με τις πολιτικές τους οδήγησαν τη χώρα στα πρόθυρα του αφανισμού της, θεωρητικά υπάρχει δόλος, υπάρχει ωμή κατάλυση της Συνταγματικής νομιμότητας! Δεν μπορεί να υπάρξει Νόμιμη Κυβέρνηση χωρίς τη λαϊκή νομιμοποίησή της, την λαϊκή ετυμηγορία, αυτήν την στιγμή συντελείται μια πολιτική εκτροπή σε βάρος της Δημοκρατίας και της ίδιας της πατρίδας μας, με ένα μεταβατικό πολιτικό σχήμα, με μπλε και μαύρους κόκκους (που μας πισωγυρίζει στο 74), εγγύηση για το «πλυντήριο» μιας άλλης μεγάλης διαγραφής πολιτικών ευθυνών, με πρόσχημα πάντα την έξοδο από την κρίση με διαβατήριο το ευρώ!

Συνεκτιμώντας τα δεδομένα, δεν πρέπει να υπογραφεί καμμιά δανειακή συνθήκη και μνημόνια, δεν μπορεί να εμπιστευτούμε τη ζωή της χώρας και των παιδιών μας, σε μια χούφτα «αχυράνθρωπων» και των έμμισθων συνεργατών τους.

Οι εκλογές είναι το μόνο ασφαλές όχημα για να λειτουργήσει η πραγματική Δημοκρατία και όχι η βούληση 2 κομματαρχών και του επιστάτη της πολυκατοικίας, που το εκλογικό τους μέρισμα συνολικά καλύπτει περί το 50%, πολιτικής αντιπροσώπευσης στην επικράτεια. Διαφορετικά νοθεύεται η βούληση του ελληνικού λαού, που είναι το θεμέλιο της δημοκρατικής λειτουργίας και η εγγύηση της λαϊκής κυριαρχίας, κατά το Ελληνικό Σύνταγμα.

Η επιλογή Παπαδήμου δεν μπορεί να θεωρηθεί αποδεκτή, αφού αυτή καθεαυτή δημιουργεί δομικό ζήτημα. Ο ίδιος διετέλεσε διοικητής της ΤτΕ την εποχή της φούσκας του χρηματιστη