Η ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ

Γράφει ο Παναγιώτης Αποστόλου

Με συνεχή άρθρα μου κατά το παρελθόν (“οι Ευρωπαίοι προσπαθούν να πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους. Εμείς;”, “χτυπώντας την πόρτα μιας κουφής Κυβέρνησης”, “υπάρχει πεπειραμένος χειρουργός για την Ελλάδα μας”) προσπαθούσα να ενημερώσω όλους εκείνους που με διαβάζουν, πως η οικονομική κρίση της Ελλάδος δεν είναι φαινόμενο Ελληνικό, όπως πολλοί καιροσκόποι και εθελοτυφλούντες θέλουν να παρουσιάζουν, αλλά πρόκειται για μια Ευρωπαϊκή, αν όχι παγκόσμια οικονομικοπολιτική κρίση. Επίσης, ανέλυα πως η.....
μόνη λύση για την Ελλάδα μας θα ήταν η σκληρή διαπραγματευτική πολιτική από την πλευρά της Κυβέρνησης Παπανδρέου με τους εταίρους μας, επενδύοντας στον φόβο των Ευρωπαίων για τη διάλυση της Ευρωζώνης από μια πιθανή πτώχευση της Ελλάδος. Αυτό, επίσης, προέκυπτε από έγκριτους οικονομολόγους της Ευρώπης και των ΗΠΑ, οι οποίοι διατύπωναν και εξακολουθούν να διατυπώνουν πως η κρίση αφορά σε όλη την Ευρωζώνη και η πιθανή πτώχευση της Ελλάδος θα λειτουργούσε ως ντόμινο και για άλλες χώρες, όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία και πιθανότατα η Ιταλία και η Γαλλία. Την διάλυση, δηλαδή, της Ευρωζώνης.

Όμως, η μειοδοτική κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου δεν αφουγκραζόταν τις πολιτικές εξελίξεις, ούτε βεβαίως άκουγε τις ανησυχίες που διατυπώνονταν πανταχόθεν γιατί ενεργούσε βάσει σχεδίου, εκπορευόμενο από ξένα κέντρα αποφάσεως και συνειδητά εξαθλίωσε τον λαό της χώρας και απεμπόλησε τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Επί πλέον, διατύπωνα την άποψη πως απέναντι στο τεράστιο οικονομικοπολιτικό μας πρόβλημα μοναδική διέξοδος θα ήταν: α) η ουσιαστική και πραγματική περικοπή κατά 50% του χρέους μας, από την στιγμή που επί της ουσίας είναι ακόμη λιγότερο, μιας και έχει εξοφληθεί μέσω των εξοπλιστικών προγραμμάτων αγοράς πολεμικού υλικού από τη Γερμανία και τη Γαλλία. Αυτό το υλικό είναι τα υποβρύχια που γέρνουν και τα τανκς που μπαίνουν στο νερό και βουλιάζουν (χωρίς να υπολογίζονται οι μίζες των αγορών σε διαφόρους τρίτους και οι κατοχικές αποζημιώσεις που ουδέποτε διεκδικήθηκαν). β) η όποια δανειοδότηση να γίνεται με συμβολικό επιτόκιο τουλάχιστον της τάξεως του 1%, γιατί η Ελληνική οικονομία δεν μπορεί να αντέξει το βάρος επιτοκίων της τάξεως 5%-8% και γ) η διεκδίκηση τριετούς έως πενταετούς χάριτος αποπληρωμής των χρεών μας, προκειμένου να δημιουργηθούν συνθήκες ανάπτυξης στη χώρα. Τα παραπάνω, λοιπόν, θα απέτρεπαν από την χρεοκοπία όχι μόνο την Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη!!

Η κρίση αυτή, αναπτύχτηκε το 2008 κυρίως από τα παγκόσμια κερδοσκοπικά κυκλώματα και τους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, που συνηθίζω να αποκαλώ, διεθνείς τοκογλύφους και κερδοσκόπους της νέας τάξεως πραγμάτων και της παγκοσμιοποιήσεως και έχει εξαπλωθεί πλέον, υπό μορφή πανώλης σε όλο τον κόσμο. Οι ελαττωματικοί και χαμηλοϋψείς ηγέτες της Ευρωζώνης χρησιμοποίησαν την Ελλάδα ως πειραματόζωο στην κρίση, την μεταχειρίστηκαν ως δανειολήπτη και όχι ως εταίρο και την μετέτρεψαν σε αδύναμο κρίκο της κρίσεως.

Σήμερα, η οικ