Η Ελλάδα της Επόμενης Ημέρας!

" ἵνα τί ἐφρύαξαν ἔθνη καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά;"

Και ενώ οι αγορές προεξοφλούν τα χειρότερα για την ελληνική οικονομία - δυστυχώς οι οικονομικοί και χρηματιστηριακοί δείκτες σπανίως λανθάνουν στην κρίση τους- παρατηρούμε μια όψιμη και άρα επίπλαστη ευρωπαϊκή κινητικότητα γύρω από το ελληνικό ζήτημα.
Στο πολιτικό πεδίο, οι ....
ευρωπαίοι ηγέτες εξακολουθούν να εμφανίζονται είτε ως «τιμωροί» των «ατάκτων» της ευρωζώνης είτε ως επιμηθείς της αναταραχής που δήθεν προκαλείται από την ελληνική αμέλεια στην εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Παρατηρούμε δηλαδή μια περίεργη προσπάθεια, αφύσικη και ασύμβατη σε σχέση με το μέγεθος και τις δυνατότητες χωρών όπως η Γερμανία ή η Γαλλία, να περιορισθούν οι συνέπειες μιας επερχόμενης δυσμενούς εξέλιξης πηγάζουσας από τα ελληνικά τεκταινόμενα. Και η προσπάθεια αυτή χαρακτηρίζεται περίεργη, εφόσον μόνο επιτείνει την ένταση δια της αμφισημίας, της ημι-ενημέρωσης, της πολυγλωσσίας που μόνο ζημία επιφέρουν, αντί να εμπλέκονται συντεταγμένα και αποφασιστικά οι ευρωπαϊκοί και κρατικοί θεσμοί ή ηγέτες και αξιωματούχοι κυρίως αθόρυβα και πρωτίστως αποτελεσματικά.


Έχουμε συνεπώς τις εξελίξεις στο οικονομικό πεδίο να βαίνουν επιδεινούμενες ενώ επί του πρακτέου να μην απασχολούν κανέναν με ουσιαστικό τρόπο κι από πολιτική άποψη παρατηρούμε έναν ορυμαγδό καταστροφολογίας ή μυστικοπάθειας με αρνητικά υπονοούμενα σχετικά με την Ελλάδα, τα οποία εκτοξεύονται προφανώς και με εκ των προτέρων γνώση περί του αρνητικού αποτελέσματος που επιφέρουν. Επειδή σε τόσο υψηλό επίπεδο η άγνοια ή η αβελτηρία δεν μπορεί να διαρκεί επί μακρόν ή εν εκτάσει, είναι φανερό ότι διεξάγεται ένα αγνώστου περιεχομένου πολιτικό παίγνιο αυτή τη φορά, κρυπτόμενο υπό την οικονομική καταιγίδα.


Που το πάνε λοιπόν οι Ευρωπαίοι;


Γνώμη του γράφοντος είναι πως οι Γερμανοί επιθυμούν την επιτάχυνση της υλοποίησης των σχεδιασμών τους σε σχέση με τη νέα αρχιτεκτονική της Ευρασίας. Έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν σχετικά με αυτές τις γερμανικές επιδιώξεις:


· Αναβάθμιση και διάκριση του Βορειο-Γερμανικού μπλοκ από την υπόλοιπη Ευρώπη και Ευρωζώνη.

· Η συγκρότηση και ισχυροποίηση του άξονα Βερολίνου-Μόσχας-Πεκίνου ικανού να αντιπαρατεθεί με το ΑμερικανοΣαξωνικό μέτωπο.


Παρεπόμενες εξελίξεις γύρω από αυτό το βασικό σενάριο αποτελούν ασφαλώς:


· Η υπό τη γερμανική συναίνεση διείσδυση του κινεζικού μεταφορικού κεφαλαίου στον ευρωπαϊκό νότο.

· Η αυξανόμενη εμπλοκή της Ρωσίας στα πράγματα της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

· Η οικονομική «συμπίεση» χωρών της Ευρωζώνης με αποτέλεσμα την απαξίωση των κεφαλαίων τους, την υπαγωγή τους υπό γερμανικό οικονομικό έλεγχο και τον εξαναγκασμό τους να «διαλέξουν στρατόπεδο». Ο δρόμος της λιτότητας - καθαρά γερμανικό κατασκεύασμα - αποτελεί το εργαλείο εκβιαστικής άσκησης αυτής της πολιτικής.


Γιατί όμως τόση βιασύνη τώρα;


Οι