Η Μπόμπα, ο Θέμος, ο Μάκης και ο Πάγκ...

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΜΠΑΜΠΗΣ ΞΑΡΧΑΚΟΣ

Η μπόμπα...
Μια μπόμπα αλλά τι μπόμπα! Πρωτοχρονιάτικη. Έτσι για το καλό του χρόνου. Για το έθιμο βρε αδερφέ! Και τον γούσταραααα τον θόρυβο αυτή τη φοράάά. Όχι δεν μεν νοιάζει ποιος την έβαλε ή γιατί την έβαλε. Μου αρκεί που την άκουσα να σκάει! Μες τον ύπνο μου μπουμ-μπαμπ-μπουμ και έβλεπα ένα κακό όνειροοοο...
Τον Θέμο, τον Μάκη, τον Πάγκαλο, την Τρέμη, τον Γιωργάκη, τον Αντωνάκη, τον Βενιζέλο, την Ντόρα, να....
είναι όλοι γύρω μου και να χορεύουν με νταούλια τραγουδώντας «Ένα λευκό κρεμμύδι, γκέο βαγκέο...» και να μου ρίχνουν κομφετί και σερπαντίνες, να με σκεπάζουν να με κρύβουν τελείως, να πνίγομαι σιγά-σιγά. Να θέλω να ανασάνω και να μην μπορώ. Μια αγωνίααα τι να σου λέω...
Και ξαφνικά εκεί που πνιγόμουν ακούγεται το μπουμ-μπαμ-μπουμ ταταρατατζούμ!!! Πετάγομαι από το κρεβάτι ουρλιάζοντας: Γκολλλλ!!! Τρέχει η μάνα μου και με σταυρώνει. «Μην κάνεις έτσι αγόρι μου, θα το πάρετε κάποια μέρα το πρωτάθλημα». Αμήν μάνα μ