Γραικυλισμός: Το τελευταίο στάδιο του Πολιτικού Αμοραλισμού

01:31 13/9/2011 - Πηγή: Ksipnistere

του Θανάση Αντωνόπουλου

Την υπερήφανη, πατριωτική αυτή απάντηση έδωσε η μικρή Ελλάδα της Μελούνας στις ληστρικές απαιτήσεις, και τότε, των δύο υπερδυνάμεων της εποχής, Γαλλία και Ιταλία, οι οποίες διά των πρεσβευτών τους στην Αθήνα, Ζιλ Φερί και Μαρκήσιου Μελιοράτι, ζητούσαν να εκχωρηθεί η Δημόσια Περιουσία (Εκβολάδες των αρχαίων ορυχείων του Λαυρίου) στις .....
ληστρικές

ορέξεις της γαλλοϊταλικής εταιρείας Roux - Serpieri υπό την άμεσο απειλή των κανονιοφόρων.

# «…Επέρχονται δεινά διά την Ελλάδα αν εντός της τρεχούσης βουλευτικής συνόδου δεν δώσητε ευάρεστον τέρμα (στην υπόθεση των Εκβολάδων)… Είμεθα αναγκασμένοι μετά της Ιταλίας να παρατήσωμεν το συνδιαλλακτικόν ύφος και να επιζητήσωμεν δι' άλλων μέσων την προστασίαν των υπηκόων μας…»
(Κοινή διακοίνωση προς την Ελληνική Κυβέρνηση των πρεσβευτών στην Αθήνα Γαλλίας - Ιταλίας.)

Εκατόν τριάντα χρόνια αργότερα, η «ισχυρή Ελλάδα» της συγκυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου του Γ’ και του Ευάγγελου Βενιζέλου συναποδέχεται και συνομολογεί την αποδοχή να διατελεί η χώρα υπό καθεστώς Μειωμένης Εθνικής Κυριαρχίας, να υπάγεται τη συμπράξει τους σε καθεστώς οικονομικής υποτέλειας στο Διεθνές Τοκογλυφικό Κεφάλαιο, να εκποιείται η Δημόσια Περιουσία έναντι πινακίου φακής, να υποβαθμίζεται το επίπεδο ζωής των Ελλήνων στο αντίστοιχο των «Θλιβερών Τροπικών» που περιγράφει στο ομώνυμο σύγγραμμά του ο μεγάλος εθνολόγος Λεβί Στρως και να υποθηκεύεται το μέλλον της Ελλάδος μέχρι, τουλάχιστον, τρίτης γενεάς!

Εθνική μελαγχολία…
Ταυτοχρόνως, η χώρα και ο λαός της να διακατέχονται από το έντονο συναίσθημα εθνικής ταπείνωσης και μελαγχολίας, ενώ η «Άρχουσα Ελίτ», με τη μορφή της κυβερνητικής Εξουσίας, από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο κυβερνητικό εκπρόσωπο, σε κάθε βήμα της να τελεί υπό την ισχυρή προστασία του «αστυνομικού κράτους» των «πραιτόρων» τού κ. Χρήστου Παπουτσή, προκειμένου να διασωθεί από την οργή, τις αποδοκιμασίες, τη χλεύη της πλειονότητας των Ελλήνων!

Η ατμόσφαιρα αυτή παραπέμπει την Ιστορική Μνήμη στην απέχθεια των Ελλήνων, των Πόλεων-Κρατών, μετά τη Μάχη στις Κυνός Κεφαλές (197 π.Χ.) για τους Ρωμαιόφρονες, τους αποκληθέντες μεταγενεστέρως και Γραικύλους, οι οποίοι ως «Πέμπτη Φάλαγγα» συνέτειναν στο να καταστεί η Ελλάδα «Provincia Achaia» στο Ρωμαϊκό Ιμπέριουμ…

Είναι χαρακτηριστική η περιγραφή που δίδει στις «Ιστορίες» του ο μέγας ιστορικός Πολύβιος ο Μεγαλοπολίτης:

# «Γενική κατήφεια επικρατούσε στους Έλληνες των Πόλεων-Κρατών εν όψει του επερχόμενου Ρωμαίου κατακτητή. Τους Ρωμαιόφρονες οι πάντες απέφευγαν ακόμη και να τους απευθύνουν τον λόγο. Όπου τους συναντούσαν, στους δρόμους ή στην Αγορά, τους λοιδορούσαν, τους ύβριζαν και τους θεωρούσαν μίασμα για την πόλη τους. Τους ταύτιζαν με τον εχθρό…» (Ελεύθερη απόδοση του σχετικού αποσπάσματος).

Βεβαίως, η «Ιστορική Χλεύη» για τους ανά τους αιώνες Ρωμαιόφρονες παρέμεινε αναλλοίωτη στην ιστορική διαδρομή του Ελληνισμού.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords