Γοργοπόταμος (σαν απόψε 1942)

Του Θανάση Ι. Νικολαΐδη[email protected]

ΚΑΤΟΧΗ και πήρε γεύση από Αντίσταση ο φασισμός. Κι ένιωσαν οι Γερμανοί την ανάσα των συμμάχων. Με μπροστάρηδες και «προκινδυνεύσαντας» τους έλληνες. Και πως ο πόλεμος δεν είναι μόνο σιδερόφραχτες μεραρχίες. Είναι και ψυχή και μυαλό. Συμμαχική αντίληψη και,......
αργότερα, προδοσία και εγκατάλειψη.

ΔΕΝ το πολυσκέφθηκαν ο Άρης με τους ΕΛΑΣίτες του, ο Ζέρβας με τους ΕΔΕΣίτες, ο Γουντχάουζ με τα «χαρτιά» του και με τους νεοζηλανδούς σαμποτέρ. Ήταν Χειμώνας (24 προς
25 Νοέμβρη του 1942) κι έπρεπε να βιαστούν. Να «κόψουν» τα τραίνα για ανεφοδιασμό του Ρόμελ στην Αφρική, να κάνουν πράξη το μήνυμα του Γλέζου και του Σιάντα. Ανατίναξαν το γεφύρι και ήταν ο Γοργοπόταμος η αρχή. Για μεγάλα έργα, προσδοκίες, αλλά και μεγάλες προδοσίες. Κάτι μύριζε από αγγλική πρακτική, κάτι οσμίστηκε ο αρχικαπετάνιος του ΕΛΑΣ και πώς να το φανταστεί πως θα τον ξεκάνουν νωρίς (18 Ιουν.’45) Άγγλοι κι αριστεροί;

ΧΙΟΝΙΖΕ εκείνο
Keywords
Τυχαία Θέματα