Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους

Γιατί πλάκα έχει η κόντρα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ με τον ΣΥΡΙΖΑ καθώς και η φασαρία με τη Χρυσή Αυγή, αλλά όλα αυτά είναι ένα θέατρο και τίποτα παραπάνω. Όλοι αυτοί κάτω από το τραπέζι τα έχουν βρει και δουλεύουν το κόσμο. Και όσο ο κόσμος αυτός πορώνεται σαν να είναι στο γήπεδο και ενεργοποιούνται τα οπαδικά του σύνδρομα, τόσο θα τυφλώνεται και δε θα μπορεί να διαπιστώσει την πολύ απλή αλήθεια: Το.....
παιχνίδι είναι στημένο!

Όλοι οι επαγγελματίες πολιτικοί και τσαρλατάνοι σκίζουν τα ρούχα τους να μας αποδείξουν πως θέλουν να σώσουν την Ελλάδα. Αυτό είναι εν μέρει αλήθεια. Κάτι επιθυμούν διακαώς να σώσουν, αλλά δεν είναι συνολικά η Ελλάδα, αλλά το διεφθαρμένο κοινωνικό σύστημά της, στην κορυφή του οποίου βρίσκονται και απολαμβάνουν “τα αγαθά” του. Αυτό το σύστημα μπορεί να ανατραπεί μόνο με μεγάλες αναταραχές είτε οικονομικές είτε στρατιωτικές. Με πείνα ή βία δηλαδή…

Στην Ελλάδα μετά τη Μεταπολίτευση στήθηκε σταδιακά μια κοινωνική πυραμίδα η οποία είναι σχεδιασμένη από τη μία μεριά να μεταφέρει πλούτο με άδικο τρόπο από κάτω προς τα πάνω, από την άλλη μεριά να εμποδίζει τη κοινωνική κινητικότητα, να είναι πολύ δύσκολο δηλαδή κάποιος να ανέβει ή να κατέβει επίπεδο… Αυτή η κοινωνική πυραμίδα στηρίζεται από τη μία μεριά στην ανοχή κάποιων πολιτών και από την άλλη στην αδυναμία αυτών που αντιστέκονται να αποκτήσουν επιρροή και να την ανατρέψουν.

Αυτοί που δείχνουν ανοχή το κάνουν γιατί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βολεύονται από αυτή τη κατάσταση και αποκτούν ωφέλη μεγαλύτερα της προσωπικής τους εργασίας ή ικανότητας. Δεν είναι ανάγκη να είναι κάποιος βουλευτής ή κρατικοδίαιτος επιχειρηματίας-νταβαντζής για να υπερασπίζεται το σύστημα. Υπάρχουν αμέτρητοι Δημόσιοι υπάλληλοι που πληρώνονται πολύ περισσότερα από όσα αξίζει η προσφορά τους, υπάρχουν συνταξιούχοι που λαμβάνουν συντάξεις και υπηρεσίες πολύ μεγαλύτερες των εισφορών τους, υπάρχουν αγρότες που παίρνουν επιδοτήσεις για… εθνικούς δρυμούς, υπάρχουν συντεχνίες όπως των Φαρμακοπωλών και άλλοι πολλοί. Αυτοί όλοι είτε το κατανοούν είτε όχι επιθυμούν να διατηρηθεί αυτό το σάπιο σύστημα που μας κατέστρεψε για να συνεχίσουν το πάρτυ… Ακόμα κι αν αυτό έχει ως συνέπεια να ξεπουληθεί κάθε ιερό και όσιο και να φτάσουμε στον πάτο της ανθρώπινης αξιοπρέπειας…

Από την άλλη μεριά, υπάρχουν αυτοί που αντιστέκονται. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι αυτοί των οποίων ο κόπος πηγαίνει στις τσέπες των ανωτέρων στρωμάτων. Είναι οι μεροκαματιάρηδες και οι υγιείς επιχειρηματίες. Το πρόβλημα με αυτούς είναι πως είτε δεν κατανοούν ακριβώς το πως δουλεύει το σύστημα, είτε έχουν παραμυθιαστεί από κάποιο κόμμα που τους πουλάει ελπίδα (και μετά πουλάει τους ίδιους), είτε δε μπορούν με τίποτα να αποκτήσουν την επιρροή που απαιτείται για να αλλάξει κάτι σε αυτό το τόπο… Γιατί όταν δουλεύεις όλη μέρα για να ζήσεις, δε μπορείς με τίποτα να αντιμετωπίσεις τα επαγγελματικά παπαγαλάκια και τους τεμπέληδες που έχουν όλη την ενέργεια του κόσμου να προπαγανδίσουν…

Οι επαγγελματίες πολ