Γαλλικές εκλογές - Ήρθε η ώρα για αλλαγή;

Δεν έχω παρακολουθήσει τη γαλλική προεκλογική εκστρατεία όσο ήθελα, δυστυχώς. Λόγω της πολιτικής κατάστασης της Ελλάδας δεν έχω αρκετό χρόνο να ασχοληθώ με οποιοδήποτε άλλο θέμα. Από τα λίγα που έχω δει, η βαθιά συντηρητική Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) μπορεί να έχει την ευκαιρία να αρχίσει να αλλάζει αν και μόνο αν ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί χάσει στις....
29 Απριλίου.

Ο Σαρκοζί έπαιξε πολύ σημαντικό ρόλο στο να φτάσει η Ευρώπη μέσα στο βούρκο που βρίσκεται τώρα. Στην αρχή της θητείας του ταξίδευε σε όλο τον κόσμο, καθώς ήταν πολύ πιο εύκολο να το παίζει μεγάλος παγκόσμιος ηγέτης και να προσποιείται ότι λύνει τα προβλήμματα άλλων χωρών και όχι της δικής του. Είχε μείνει με την εντύπωση ότι ο γάμος του με την Κάρλα Μπρούνι ήταν αρκετός για να παραμείνει δημοφιλής στη Γαλλία.

Πέραν του γάμου δημοσιότητας με την Κάρλα, στη συνέχεια ερωτεύθηκε, πολιτικά αυτή τη φορά, τη Γερμανία. Η συμμαχία αυτή προκάλεσε ασφυξία στις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν είναι τυχαίο ότι η κοινωνική καταστροφή και η οικονομική κρίση στις χώρες των λεγόμενων P.I.I.G.S. (Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα και φυσικά Ισπανία) ήρθε εν μέρει με τους χειρισμούς των 2 μεγαλύτερων οικονομιών της Ευρωζώνης: Αυθαιρεσία, θράσος, απειρία, απληστία, κοντόφθαλμη λογική. Οι συντηρητικές ευρωπαϊκές χώρες αποφάσισαν να στηρίξουν το τραπεζικό σύστημα παρέχοντάς τους χρήματα των φορολογουμένων, αντί να αποφασίσουν να υποστηρίξουν τους πολίτες τους. Οι μαριονέτες των αγορών έκαναν σπουδαία δουλειά στη μείωση του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού τους. Ο Σαρκοζί μπορεί να λέει κατά τη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας ότι έσωσε το Ευρώ, αλλά στην πραγματικότητα οι χειρισμοί του, μαζί με αυτούς της Γερμανίδα Καγκελαρίου Άνγκελας Μέρκελ, οδήγησαν σε μεγάλο βαθμό στα συμπτώματα της κρίσης στην Ευρώπη.

Στο εσωτερικό μέτωπο, η γαλλική οικονομία είναι στη χειρότερη κατάσταση από το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ανεργία και η δυστυχία αυξάνονται κάθε μέρα. Τα προβλήματα διαρκώς διογκώνονται από το 2007 όταν ο «Σαρκο» ανέλαβε την εξουσία. Οι συντάξεις και οι συνθήκες εργασίας έχουν επιδεινωθεί ενώ οι τιμές ανεβαίνουν συνεχώς. Προσπαθώ να θυμηθώ έστω μία σημαντική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Σαρκοζί στη Γαλλία, η οποία να άλλαξε τη ζωή των ανθρώπων προς το καλύτερο. Χωρίς ομολογώ ενδελλεχή έρευνα, δυσκολεύομαι να βρω έστω και μία σημαντική πρωτοπόρα πρόταση από έναν πρόεδρο για τον οποίο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης αναφέρονται ως «ιδιαίτερα ευφυή».

Το αντίπαλο δέος, ο Σοσιαλιστής προεδρικός υποψήφιος Φρανσουά Ολλάντ λέει ότι ανήκει στην Αριστερά και ότι θέλει να επιστρέψει η κοινωνική δικαιοσύνη. Αν τον συγκρίνουμε με άλλους «Σοσιαλιστές» ηγέτες των ευρωπαϊκών χωρών, του όχι πολύ μακρινού παρελθόντος, (Τόνι Μπλερ στη Μεγάλη Βρετανία, Χοσέ Λουίς Θαπατέρο στην Ισπανία, Γιώργος Παπανδρέου στην Ελλάδα), είναι απίθανο ότι να κάνει όσα λέει. Χρησιμοποιεί μόνο μια ρητορική για να χαϊδεύει τα αυτιά των Γάλλων που τον προτιμούν σε σχέση