Έργα και ημέρες Ζαγοράκη στον ΠΑΟΚ – Η αρχή και το τέλος

Όλοι οι κύκλοι στην ζωή ενός ανθρώπου κάποτε κλείνουν, έτσι λοιπόν έγινε και για τον Θόδωρο Ζαγοράκη.

Του Στέλιου Παπαντωνίου

Εδώ και λίγες ώρες ο Ζαγοράκης αποτελεί παρελθόν από την ηγεσία της ΠΑΕ ΠΑΟΚ και το SPNews ξαναθυμάται την πορεία του αρχηγού της πρωταθλήτριας Ευρώπης Εθνικής Ελλάδος, στην προεδρία του δικεφάλου του Βορρά. Μία πορεία που ο χρόνος θα.....
δείξει αν ήταν θετική ή αρνητική όταν θα ηρεμήσουν τα πράγματα.

Η αρχή

Η απόφαση του Ζαγοράκη να αφήσει το ποδόσφαιρο και να βάλει το κουστούμι του προέδρου πάρθηκε μέσα σε μια βραδιά. Όταν ένα ζεστό βράδυ του Ιουνίου οπαδοί του ΠΑΟΚ πήγαν στο σπίτι του τον πήρανε, τον πήγαν στην Τούμπα και τον έπεισαν να αναλάβει πρόεδρος. Ο Ζαγοράκης δέχτηκε και στις 13-6-2007 ανακοίνωσε ότι αναλαμβάνει την προεδρία του συλλόγου λέγοντας τα εξής:

«Ο ΠΑΟΚ συμπλήρωσε οκτώ δεκαετίες ζωής. Γεμάτες χαρές, δάκρυα και συγκινήσεις. Οκτώ δεκαετίες με τον κόσμο στο πλευρό του. Τώρα ήρθε η ώρα ο λαός του ΠΑΟΚ να γίνει συνοδοιπόρος και συμμέτοχος στην προσπάθεια σωτήριας της ομάδας. Ένας ισχυρός και πρωταγωνιστής ΠΑΟΚ, όπως είναι στην ψυχή του λαού του, έτσι πρέπει να είναι και στη δράση του και στην οργάνωσή του, στη διοίκησή του.

Η συμμετοχή των φιλάθλων στην αναγέννηση εκ της τέφρας του Δικεφάλου μπορεί και πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο. Η αισιοδοξία για ένα καλύτερο μέλλον μπορεί να πηγάζει ΜΟΝΟ μέσα από το λαό του ΠΑΟΚ. Η δύναμη του ΠΑΟΚ είναι ένας ενωμένος κι ενιαίος ΠΑΟΚ. Πρέπει όλοι να πλησιάσουμε πιο κοντά στον ΠΑΟΚ. Πρέπει να μετρήσει το συναίσθημα και η αγάπη για τον ΠΑΟΚ. Προσωπικά πήρα αποφάσεις που ίσως να μην της είχα πάρει αν δεν αγαπούσα τον ΠΑΟΚ. Τις περισσότερες φορές μέτρησε το συναίσθημα. Αυτό που κάνω εγώ και όλοι όσοι αγαπούν την ομάδα, θα πρέπει να το οργανώσουμε τώρα πολύ καλύτερα.

Νιώθω ότι έφτασε η στιγμή να αποσυρθώ από την ενεργό δράση. Ήταν η πιο δύσκολη απόφαση της καριέρας μου μέχρι σήμερα. Χρειάστηκαν ατελείωτες ώρες σκέψης και προβληματισμού μέχρι να δεχθώ μέσα μου ότι έφτασα στο τέλος της διαδρομής. Μιας διαδρομής με έντονα συναισθήματα χαρές και λύπες. Αυτή όμως είναι η μαγεία του ποδοσφαίρου. Ένιωσα την αγάπη όλου του φίλαθλου κόσμου της Ελλάδας. Πολλές φορές μου ασκήθηκε κριτική γιατί ενεργούσα με οπαδική λογική και όχι μ' εκείνη που πρέπει να έχει ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.

Πιστεύω ότι αυτή η προσπάθεια που γίνεται τώρα με τη βοήθεια από όλους του ΠΑΟΚτσήδες θα έχει επιτυχία και πράγματι μπορεί να στηρίξει και να κρατήσει ΟΡΘΙΑ την ομάδα. Τώρα στα δύσκολα.

Αυτό το συναίσθημα και η συμπαράσταση του κόσμου, επώνυμου και ανώνυμου, μου δίνει τη δύναμη, την πίστη και το όραμα να υπηρετήσω την ομάδα από ένα άλλο πόστο. Από μια άλλη θέση. Εκτός του αγωνιστικού χώρου. Σ’ έναν χώρο άγνωστο μέχρι σήμερα για μένα. Γνωρίζω τις δυσκολίες του. Δεν κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μου. Είμαι εδώ. Για να υπηρετήσω τον ΠΑΟΚ, όπως τον υπηρέτησα ως ποδοσφαιριστής μέχρι σήμερα. Λαμβάνον