Εις μνήμην Αλτσχάιμερ

Παντελη Μπουκαλα  Το παιχνίδι της μνήμης και της αμνησίας παίζεται σε κάθε εκλογική αναμέτρηση. Ο «λαός που έχει μνήμη», όπως λένε οι πολιτικοί μας ευχόμενοι σιωπηρώς να λαθεύουν, καλείται να υιοθετήσει ως τμήμα της μνήμης του ό,τι του υπαγορεύουν τα σενάρια που κατεργάζονται και.....
διακινούν οι κομματικοί μηχανισμοί και να διαγράψει οτιδήποτε αυθεντικό θυμάται ο ίδιος. Καλείται, αίφνης, να θυμηθεί τις «προοδευτικές δυνάμεις», όταν το εύρημα αυτό κάηκε ήδη τη στιγμή που, για τις τηλεοπτικές ανάγκες, υποβαθμίστηκε στην ωμότερη, ευτελιστική εκδοχή «και οι λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις».

Καλείται επίσης ο λαός να ξεχάσει όσα μόλις ένα χρόνο πριν τον έπλητταν βαρύτατα οικονομικά και τον πρόσβαλλαν (μ’ εκείνο το αμοραλιστικό «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό») και να ενθουσιαστεί με την απροσδοκήτως και καιροσκοπικώς «αντιμνημονιακή» Ν.Δ., η οποία έχει αναγάγει τη διγλωσσία σε στρατηγική. Υποχρεούμαστε εν ολίγοις να πιστέψουμε ότι, όπως δεν υπάρχει συνέχεια του κράτους