Διορθώνοντας το άρθρο του Νίκου Δήμου για τον φιλελευθερισμό.

Γράφει ο Αδαμάντινος

Σας παραθέτω το κείμενο του Νίκου Δήμου με τίτλο «10 θέσεις για το φιλελευθερισμό» που δημοσιεύτηκε σε αυτό το ιστολόγιο και τις ανά άρθρο διορθώσεις μου...

1 Ο Φιλελευθερισμός είναι η πολιτική θεωρία που βάζει την ελευθερία πάνω από την ισότητα.

Α.: O φιλελευθερισμός και η ισότητα είναι έννοιες που πάντα συνυπάρχουν και με αντίθετη δράση. Στο τέλος όμως πρέπει να .....
συμβιώνουν και οι δύο με την ίδια ένταση, έκταση και πάθος, σε κάθε δραστηριότητα.

2 Η πείρα των τελευταίων αιώνων απέδειξε ότι όσα καθεστώτα έβαζαν πρώτη την ελευθερία πετύχαιναν και την καλύτερη ισότητα. Αντίθετα, αυτοί που επέβαλλαν την ισότητα, εκτός που έχαναν την ελευθερία, δεν κέρδιζαν ούτε την ισότητα (νομενκλατούρες).

Α.: Την ισότητα πρέπει να τη βλέπει κανείς μέσα απο την ελευθερία όχι σαν όριο συμβίωσης αλλά σαν εξασφάλιση μιάς ποιοτικής ένωσης.

3 Η επιδίωξη της ισότητας δεν καταπατούσε μόνο τα ανθρώπινα δικαιώματα – αλλά και την δημιουργική πρωτοβουλία. Στα καθεστώτα ισότητας επί δεκαετίες δεν εμφανίστηκαν σημαντικές νέες εφευρέσεις (π.χ. ένα νέο φάρμακο) ούτε αξιόλογο καλλιτεχνικό έργο. (Οι δημιουργοί ήταν είτε κρατικοί υπάλληλοι, είτε στα στρατόπεδα).

Α.: Η ισότητα δεν καταπατά δικαιώματα αλλά ενώνει διαφορετικές αντιλήψεις. Στις περιπτώσεις αυτές το αποτέλεσμα είναι πιό συγκροτημένο και ομοιογενές εφόσον όμως ότι την επιβάλλει λειτουργεί με ελεύθερο τρόπο. Το θέμα δηλαδή δεν είναι να υπάρχει αλλά και να ελέγχεται η ισορροπία ισότητας και φιλελευθερισμού.

4 Τα καθεστώτα ισότητας απέτυχαν και στην οικονομία. Μη παράγοντας πλούτο, μοίραζαν φτώχεια. Εκτός κι αν άνοιγαν την αγορά (βλ. σημερινή Κίνα). Αλλά το μείγμα της Κίνας είναι απεχθές: δικτατορικό κράτος με ασύδοτο, άγριο καπιταλισμό. Θύματα: και η ισότητα και η ελευθερία…

Α.: Οταν αποτυγχάνει η ισότητα τότε λογικό είναι να αποτυγχάνει και ο φιλελευθερισμός. Πάραδειγμα η Αμερική και η Κίνα. Ο φιλελευθερισμός δεν έφερε την ισότητα και αντισρόφως.

5 Ο πολιτικός φιλελευθερισμός είναι αδελφός του ορθολογισμού και του διαφωτισμού – γεννήθηκαν μαζί και μοιράζονται την ίδια βασική αξία: την ελευθερία. Ο διαφωτισμός είναι ο φιλελευθερισμός στη σκέψη. Από εκεί γεννήθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, δηλαδή ο νέος ανθρωπισμός.

Α.: Ο φιλελευθερισμός δεν ειναι αδερφός του ορθολογισμού. Δεν έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά. Ο φιλελευθερισμός προυποθέτει τη δυνατότητα ελευθερίας επιλογών/πράξεων ενώ ο ορθολογισμός την υπακοή σε νόμους/αξιώματα. Ο διαφωτισμός τελικά είναι υποκειμενική έννοια και είναι το αποτέλεσμα της σχέσης ισορροπίας φιλελευθερισμού και ισότητας. Στο σχήμα αυτό ο νεοανθρωπισμός έχει λάθη.

6 Ο νέο-φιλελευθερισμός (λέξη βρισιά στα νεοελληνικά) είναι μία υπερβολή του οικονομικού φιλελευθερισμού – και, σαν κάθε υπερβολή, λανθασμένος. Οι αγορές δεν αυτό-ρυθμίζονται. Αντίθετα, ο κλασικός οικονομικός φιλελευθερισμός εμπεριέχει μέριμνα για τον άνθρ