"Δημοκρατία" και αποχή

Τώρα που η σκόνη έκρυψε τις κάλπες και πλανάται το ερώτημα στον ορίζοντα αν και πότε θα μας τις ξεσκονίσουν, τα πράγματα είναι πιο ήρεμα και η ατμόσφαιρα λιγότερο φορτισμένη, ώστε να αποτυπωθούν δύο.....
τρεις σκέψεις για την αποχή.
Η καραμέλα που πιπιλιέται στα στόματα όλως, είναι πως η ψήφος είναι η σημαντικότερη στιγμή της "δημοκρατίας" μας και το ύψιστο δικαίωμα και υποχρέωσή μας.
Στη "δημοκρατία" όπως μας την λένε και την λειτουργούν θα μου επιτρέψετε να βάζω εισαγωγικά.
Έχουμε λοιπόν μια "δημοκρατία", παραδομένη στα χέρια κάποιων εν λευκώ. Άσχετα από τι έχει υποσχεθεί
ο καθένας απ' αυτούς, το περίφημο καράβι, τρένο ή όπως αλλιώς θα αποφασίσουν να ονομάζουν τον έρμο τούτο τόπο θα πάει σε προδιαγεγραμμένο προορισμό.
Από το "έξω οι βάσεις του θανάτου" και "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο" που θυμάμαι τον εαυτό μου, μέχρι το "λεφτά υπάρχουν", τα ίδια πρόσωπα, τα ίδια ονόματα, η ίδια σταθερή γραμμή πορείας, πέρα και πάνω από τα συνθήματα.
Και το υπέ
Keywords
Τυχαία Θέματα