«Δεν ήθελα να πεθάνω εκεί, προσπάθησα για το αδύνατο»

Αποκλειστική συνέντευξη του Nando Parrado που επιβίωσε στις Άνδεις μετά από αεροπορικό δυστύχημα...
Ο Nando Parrado είναι ένας από τους επιβάτες της μοιραίας πτήσης 571, που στις 13 Οκτωβρίου του 1973 συνετρίβη στις Άνδεις. Στην καμπίνα του αεροσκάφους βρίσκονταν μια ομάδα ράγκμπι, συγγενείς και φίλοι των παικτών.Πολλοί από αυτούς έχασαν τη ζωή τους την ώρα της συντριβής ενώ από όσους κατάφεραν αρχικά να επιζήσουν, ορισμένοι δεν τα κατάφεραν να επιβιώσουν τις επόμενες ημέρες που έζησαν στο βουνό.Η ιστορία των επιζησάντων και ο τρόπος που κατάφεραν να επιβιώσουν για περισσότερο από δύο μήνες στις αφιλόξενες συνθήκες των Άνδεων, τρεφόμενοι και με τα πτώματα των συνεπιβατών τους, μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο.

Ο Nando Parrado έπαιξε ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στις προσπάθειες των επιζησάντων να καλέσουν σε βοήθεια και τελικά να σωθούν. Τα όσα συνέβησαν στις Άνδεις, κατέγραψε στο βιβλίο του με τίτλο «Θαύμα στις Άνδεις».Σήμερα θεωρείται ένας από τους κορυφαίους ομιλητές παγκοσμίως, σε θέματα ηγεσίας, ομαδικού πνεύματος, αποφασιστικότητας και επίτευξης στόχων.

Ο Nando Parrado θα μιλήσει και στο ελληνικό κοινό την Πέμπτη 31 Μαΐου με θέμα «Το θαύμα στις Άνδεις. Η Ελπίδα στην Κρίση είναι υπόθεση Ηγεσίας».

Πριν την ομιλία αυτή, το newsbeast.gr εξασφάλισε μια αποκλειστική συνέντευξη με τον άνθρωπο που κατάφερε να επιβιώσει για πάνω από 2 μήνες στις Άνδεις.Διαβάστε τις άκρως ενδιαφέρουσες απαντήσεις που έδωσε για τα όσα συνέβησαν στο αφιλόξενο υψόμετρο, την απόφαση να τραφούν με τα πτώματα των συνεπιβατών τους, αλλά και πώς βλέπει και αξιολογεί σήμερα τις αποφάσεις που πήρε τότε.

- Υπάρχει κάποια πτυχή της ταινίας που δεν ήταν ακριβής σχετικά με το τι συνέβη; Κάποια παράλειψη ή διαστρέβλωση ίσως;«Είναι πολύ δύσκολο να συμπεριλάβεις 72 ημέρες και νύχτες, 16 επιζήσαντες, 29 νεκρούς, 10 ημέρες πεζοπορίας στις Άνδεις… Σε μιάμιση ώρα! Ωστόσο, ό,τι δείχνει η ταινία είναι ακριβές».-
Πώς αποφασίσατε να γράψετε ένα βιβλίο για τα όσα συνέβησαν στις Άνδεις, τόσα χρόνια μετά τα γεγονότα, 34 συγκεκριμένα;« Ήταν ένα βιβλίο που έγραψα για τον πατέρα μου, σαν δώρο για τα 90ά του γενέθλια. Εάν διαβάσετε, πίσω από τις λέξεις, θα δείτε ότι πρόκειται για ένα βιβλίο γραμμένο από το γιο στον πατέρα που του έσωσε τη ζωή με τα όσα του δίδαξε».- Όταν μάθατε την 11η ημέρα ότι οι επιχειρήσεις διάσωσης θα σταματήσουν, πώς αντιδράσατε; Τότε αλλά και άλλες φορές έπειτα, πού βρήκατε το κουράγιο να συνεχίσετε τις προσπάθειες να σωθείτε παρά τις δυσκολίες που παρουσιάστηκαν;«Ήμουν πολύ, πολύ, πολύ τρομαγμένος και θλιμμένος. Δεν βρήκα το κουράγιο, ήταν η μόνη μου επιλογή. Παρέμεινα πολύ τρομαγμένος».- Πόσο εύκολο ήταν για εσάς προσωπικά η απόφαση να τραφείτε με τα σώματα των νεκρών συνεπιβατών; Αντιμετωπίσατε κάποιο ηθικό δίλημμα ή -λόγω της προηγηθείσας και αποτυχημένης προσπάθειας να βρείτε οτιδήποτε άλλο- «μιλούσε» το ένστικτο της επιβίωσης; Η απόφαση αυτή, θα λέγατε ότι ήταν ενστικτώδης ή κατόπιν λογικής σκέψης, βάσει ενός ορθολογισμού;