ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΣΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ

Κοιτάζω γύρω μου ξανά
κοιτάζω με μιαν ανείπωτη θλίψη
ψυχρά αντικείμενα κι ακόμη πιο ψυχρούς
...ανθρώπους ή όπως τέλος πάντων μπορεί
κανείς να τους αποκαλέσει
Κάποτε άρχιζαν με κεφαλαίο άλφα
μα τώρα το πρώτο γράμμα της λέξης
έχει ασφαλώς συρρικνωθεί σχεδόν απελπιστικά
Και τίποτα πια δεν......
μπορώ ν' αλλάξω
σ' αυτή την ατέλειωτη διαδρομή
Θαρρώ πως απέτυχα
μια και ποτέ μου δε γεύτηκα
την πολυθρύλητη ανθρώπινη ζεστασιά
το γιομάτο θαλπωρή καλωσόρισμα
το φιλί της αγάπης
Μα ήταν όλα τόσο διαφορετικά
καθώς ξεκινούσα την άχρωμη ζωή μου
και σαν μάθαινα όλη την αλφάβητο
βήμα προς βήμα συνετά και με συνέπεια
Α όπως Αγάπη ή ανιδιοτέλεια
Β όπως Βιγλάτορας ή βαρυχειμωνιά
Γ όπως Γέλιο ή γονυκλισία
Δ όπως Δωρίζω ή διαγουμίζω
Ε όπως Εισπνέω ή ερωτοτροπώ
Και ούτω καθ' εξής
η συνέχεια που μοιάζει σχεδόν αυτονόητη
Ω όπως Ωρίμασα
Τελείως αναπόφευκτα κι όμως μοιραία.


ΕΛΛΗΝΑΣΕδώ θα πεις δημόσια την γνώμη σου____ Ο σιωπών δοκεί συναινείν[email protected]