ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ «ΕΠΟΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ»

«Δεν μαθαίνει κανείς παρά τη μισή μόνο αλήθεια, όταν ακούει μόνο τη μία παράταξη απ' τις δύο.»
Αισχύλος

Γράφει ο Νίκος Χριστοδουλόπουλος

Για μια ακόμη χρονιά ακούμε τον μύθο των σύγχρονων Αισώπων της πολιτικής που με τον έναν ή τον άλλον τρόπο προσπαθούν να επιβάλουν ένα ηρωικό για την εποχή και τις συνθήκες που έγινε γεγονός αλλά όχι όμως με τον τρόπο που περιγράφεται και....
αναμεταδίδεται από τους ίδιους και τα ΜΜΕ. Και τι είναι αλήθεια και τι ψέμα; Ποιοι τροφοδοτούν και τι σκοπό εξυπηρετούν τόσα χρόνια, καλλιεργώντας ψεύδη, χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα μαζί με άφθονο μελάνι για μια «επέτειο» που επιβλήθηκε στο κόσμο ; Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, με δεδομένο ότι η εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου το 1973, έγινε πρωτίστως από τους φοιτητές αλλά και άλλες ομάδες πολιτών που προσέτρεξαν για συμπαράσταση στον αγώνα τους. Όμως ποια είναι η αλήθεια και πως την αναπαρήγαγαν όσοι ήθελαν να αποκομίσουν πολιτικά αλλά και άλλα τινά κέρδη ; Έχουμε και λέμε λοιπόν:
1ον. Ήταν γεγονός παλλαϊκής αντίστασης του Ελληνικού λαού ενάντια στη δικτατορία;
Φυσικά όχι, διότι δεν υπήρξε παλλαϊκή αντίσταση τις συγκεκριμένες ημέρες του 1973, αλλά και ποτέ άλλωστε, παρά μόνο μεμονωμένα περιστατικά που μεγαλοποιήθηκαν μετά τη πτώση της δικτατορίας προς ίδιο κομματικό και προσωπικό όφελος.
2ον. Ήταν προσχεδιασμένη εξέγερση από τα τότε κόμματα που διεκδικούν σήμερα την «πρωτοπορία της επανάστασης»;
Φυσικά όχι, γιατί αυτά τα κόμματα που σήμερα λυμαίνονται τη μνήμη του λαού, μιλούσαν τότε για «προβοκάτορες που έπαιζαν το παιγνίδι της χούντας».
3ον. Ήταν το «Πολυτεχνείο» η αιτία ώστε να πέσει το τότε δικτατορικό καθεστώς;
Φυσικά όχι, διότι ακολούθησε για μεγάλο χρονικό διάστημα ένα άλλο στρατιωτικό καθεστώς που τελικά παρέδωσε την εξουσία ή αν θέλετε κατέπεσε υπό το βάρος των σφαλμάτων του μετά το άφρον πραξικόπημα κατά του Μακαρίου , αλλά αυτό είναι μια άλλη υπόθεση.
4ον. Υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο;
Φυσικά και όχι! Υπήρξαν νεκροί, συνολικά 23 πολίτες, αλλά τα ατυχή αυτά θύματα των γεγονότων του Νοεμβρίου 1973, σκοτώθηκαν έξω και μακριά από το Πολυτεχνείο! Αυτό επιβεβαιώνεται με υπ αριθμόν 677/1975 παραπεμπτικό βούλευμα και την υπ αριθμόν 723/1975 απόφαση του πενταμελούς Εφετείου Αθηνών. Αυτό ενισχύεται και από τα παρακάτω:
Η Σύγκλητος του Πολυτεχνείου με την υπ’ αριθμόν 33437 της 11ης Οκτωβρίου 1975, αναφορά της προς τον εισαγγελέα Δ. Τσεβάν, επιβεβαιώνει ότι κανένας σπουδαστής δεν σκοτώθηκε κατά το τριήμερο.
Η μαρτυρία του πρυτάνεως του Ε.Μ.Π. Κωνσταντίνου Κονοφάγου στις 20 Ιανουαρίου 1975, στο πενταμελές εφετείο Αθηνών, ότι μέσα στο πολυτεχνείο δεν σκοτώθηκε κανείς φοιτητής. Τα ίδια βεβαιώνει και στο βιβλίο του, « Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου», 1982, με την προσθήκη ότι ούτε κανείς άλλος πολίτης έχασε την ζωή του μέσα στο Πολυτεχνείο.
Και το σημαντικότερο για τους δύσπιστους: Στην μαρμάρινη πλάκα, την οποίαν αποκάλυψε ως Πρωθυπουργός το 1988 ο Ανδρέας