1925: Την εποχή του Πάγκαλου κυνηγούσαν τις γυναικείες φούστες με τη μεζούρα...

Απέραντες ήταν οι συζητήσεις στον Τύπο στις αρχές του 20ού αιώνα για τη «γυμνοκνημίαν», δηλαδή τις γυμνές κνήμες που εμφάνισαν ως θέαμα στην Ελλάδα δύο ξένες καλλιτέχνιδες!!! Δεκάδες χρονογραφήματα, γαργαλιστικές ειδήσεις, άλλοτε ευμενείς και άλλοτε αφοριστικές, εξιτάριζαν τη φαντασία των Ελλήνων.

Τον όρο ως φαινόμενο της εποχής έκανε της μόδας ο ταλαντούχος, δύστροπος, πολυγραφότατος και.....
γνωστός θαυμαστής του συνόλου (!!!) των γυναικείων υπάρξεων δημοσιογράφος Δημήτριος Χατζόπουλος.

Σήμερα το ίδιο φαινόμενο θα το λέγαμε ίσως lifestyle και φυσικά λόγω των σοβαρών προβλημάτων που υπήρχαν εκείνα τα χρόνια είχαμε και αντιδράσεις απλών λαϊκών ανθρώπων, που στην κυριολεξία μαρτυρούσαν υπό ιδιαίτερα δυσμενείς συνθήκες εργασίας για να βγάλουν ένα καρβέλι ψωμί…

Λίγο πριν από τη Μικρασιατική Καταστροφή, χρονογράφημα της εποχής αποτυπώνει την άποψη των λαϊκών ανθρώπων, που θεωρούσαν περιττό να πάνε στο θέατρο για να δουν το γυναικείο κάλλος: «Ωχ, αδελφέ, να πληρώνη κανείς εισιτήριον δια να βλέπη γυμνάς γάμπας; Εις την βρύσιν της γειτονιάς τις βλέπει τζάμπα»! Αυτά πιστοποιούσε σε πρωτοσέλιδο χρονογράφημά του ο «Αττικός», ο οποίος προτιμούσε να επισκέπτεται τα «άρτι αφιχθέντα θεάματα εις μεταμεσονύκτια καμπαρέ μεγάλων πόλεων, τα οποία είχον προβή εις την καινοτομίαν της εμφανίσεως γυμνών χορευτριών επί σκηνής».

Όμως σε όλα αυτά τα θεάματα όσοι πήγαιναν δεν μπορούσαν να τα απολαύσουν, αφού συνήθως αστυνομικές δυνάμεις διέκοπταν τις παραστάσεις.

Αντιδρούσαν οι έμποροι

Πρέπει πάντως να επισημάνουμε ότι εκείνοι που ανησυχούσαν από το νέο φαινόμενο ήταν οι έμποροι των μεταξωτών καλτσών (!!!), οι οποίοι πάσχιζαν να πείσουν πως «η κάλτσα πρέπει να παραμείνη ο ακατάλυτος γυναικείος διάκοσμος». Οι σχετικές διαφημίσεις επισήμαιναν ότι «η κάλτσα συγκαλύπτει τα μειονεκτήματα και εξαίρει τα πλεονεκτήματα».

Επικαλούνταν δε οι έμποροι καλτσών τη μαρτυρία των «κνημολόγων της δραματικής τέχνης, διά τους οποίους τα κάτω άκρα του γυναικείου σώματος αποτελούν την βάσιν πάσης θεατρικής επιτυχίας».

Σύμφωνα με τον Δημήτρη Χατζόπουλο, τη δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα μεταξωτές κάλτσες φορούσαν πλέον «οι παραμάνες και αι καθυστερημέναι οψιπλουτίνες»!

Στο μεταξύ στα μέσα της δεκαετίας του 1920 ο πολύς στρατηγός Πάγκαλος έβαλε στο στόχαστρο τις γιαγιάδες μας και τους παππούδες μας… Ο στρατηγός ήταν υπέρμαχος του «τάξις και ηθική» και είχε βαλθεί να κυνηγά το γυναικείο κάλλος κηρύσσοντας τον ανένδοτο κατά της γυμνοκνημίας.

Με άλλα λόγια, στη θέα απλά και μόνο μιας γυναικείας γάμπας επιστρατεύονταν οι δυνάμεις ασφαλείας της εποχής, οι οποίες –τότε δεν μπορούσαν καν να φανταστούν ότι θα μπορούσαν να κάνουν αλκοτέστ – μετρούσαν το μήκος της φούστας και αν δεν ήταν 30 πόντους πάνω από το έδαφος, τότε ουαί και αλίμονο…

Μετρούσαν με τη μεζούρα

Έξι μήνες αφότου λοιπόν ο Πάγκα­λος κατέλαβε με πραξικόπημα την εξουσία, τον Δεκέμβριο του 1925, εκδίδει αστ