Υποψιάζομαι

Γράφει ο Δημήτρης Κακογιάννης
Κάθε φορά που ο κόμπος φτάνει στο χτένι, κάθε φορά που τα μέτρα της κυβέρνησης δημιουργούν αναστάτωση, κάθε φορά που η λαϊκή δυσαρέσκεια διογκώνεται από την περιθωριοποίηση των πολιτών και την οικονομική δυσπραγία, κάθε φορά που η ανεργία γίνεται περισσότερο αισθητή, βλέπουμε ξαφνικά να καταφτάνουν στην ελληνική πρωτεύουσα διάφορες «παρηγορίστρες» εξ Ευρώπης, διάφοροι «ειδικοί» που μας διαβεβαιώνουν ότι τα πράγματα πάνε καλά, ότι με τις επενδύσεις που είναι προ των πυλών θα βελτιωθεί η οικονομική κατάσταση και θα μειωθεί η ανεργία, και ότι η ανάπτυξη «είναι στο δρόμο κι έρχεται». Βέβαια κανείς τους δεν μας εξηγεί γιατί έξη χρόνια τώρα τίποτα δεν έχει πάει καλύτερα, γιατί επενδύσεις ακούμε και ........επενδύσεις δεν βλέπουμε, αντίθετα ελληνικές επιχειρήσεις συνωστίζονται στις πύλες εξόδου και μεταναστεύουν σε άλλες όμορες χώρες με ηπιότερο φορολογικό καθεστώς, αντί να μένουν εδώ και να προσπαθούν να πάρουν δάνεια που δεν τους δίνονται, για να πληρώνουν τις φορολογικές και ασφαλιστικές τους υποχρεώσεις που δεν είναι υποχρεώσεις αλλά «χαράτσια», καθώς το κράτος έπαψε πια να είναι «συνεταίρος» και έγινε «νταβατζής» των επιχειρήσεων..
Υποψιάζομαι ότι τίποτα δεν θα πάει καλύτερα, αντίθετα από το κακό θα πηγαίνουμε στο χειρότερο, η πατρίδα θα σπουδάζει τους νέους με έξοδά της και οι νέοι μας θα προσπαθούν να μεταναστεύουν για να βρουν την τύχη τους, τα νοσοκομεία η μόνη υπηρεσία που θα παρέχουν θα είναι τα «πιστοποιητικά θανάτου», οι επιχειρήσεις συνεχώς θα βάζουν λουκέτα, ενώ κατά καιρούς όλο και κάποιες «παρηγορίστρες» σαν τον Πιέρ Μοσκοβισί, θα καταφτάνουν για να καθησυχάζουν το πόπολο από τις ανησυχίες του για το μέλλον που δεν διακρίνεται, για επενδύσεις που ποτέ δεν γίνονται, για ελπίδες που δεν υπάρχουν. Με λίγα λόγια μπορούμε να πούμε ό,τι και ο Χριστός στο σταυρό του: «τετέλεσται».