ΤΕΛΟΣ ΧΡΟΝΟΥ

Κώστα Δημ.Χρονόπουλου (Αρθρογράφου -Σχολιογράφου)
Ελαττώνονται τα χρήματα. Αυξάνονται οι ουρές έξω από τα ΑΤΜ των Τραπεζών. Διογκώνεται η αγανάκτηση. Πληθαίνουν τα σκυμμένα κεφάλια. Εξαφανίζονται τα χαμόγελα. Πολλαπλασιάζονται τα κρούσματα κατάθλιψης. Εξαντλούνται τα αντικαταθλιπτικά στα φαρμακεία. Εντύπωση προξενεί και η απώλεια ευρηματικότητας των ..."αρμοδίων μανδαρίνων" οι οποίοι δεν σκέφτηκαν να εξοικονομήσουν: χρόνο, χρήμα, ταλαιπωρία. Να επικοινωνήσουν με την Αρχιεπισκοπή και άλλους φορείς παροχής φιλανθρωπικής βοήθειας ώστε:Να συνδιάζεται η πολύωρη, ουραία αναμονή με - ταυτόχρονη - διανομή /παροχή συσσιτίου!. Παράλληλα θα μπορούσαν να εξετάζονται από γιατρούς χωρίς σύνορα, και να γίνονται, υπαίθριες, διαλέξεις για το όραμα μιας καλύτερης Ελλάδας που (δεν;) μας αξίζει. Αλήθεια γιατί όλη αυτή η .... ευειδής απογοητευτική εικόνα;
Ποιός ο λόγος να:- Διαθέτουμε( άφραγκοι επαίτες όντες) μερικές δεκάδες εκατομμύρια για αχρείαστο Δημοψήφισμα; -Να γίνονται - εναλλάξ- συλλαλητήρια στήριξης του ΝΑΙ ή του ΌΧΙ; Για να διχαστούμε μία ώρα αρχύτερα ή για να επηρεάσουμε τους δανειστές μας; -Νομίζουν οι κρατούντες ότι το "Δ" αποτελεί ισχυρό όπλο (όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα του); Δεν θα ήταν προτιμότερο, ισχυρότερο, ενωτικότερο, φθηνότερο, λυσιτερέστερο αν ο κος Πρόεδρος της Δημοκρατίας συγκαλούσε όλους τους Αρχηγούς / Κόμματα γύρω από ένα τραπέζι προκειμένου η χώρα , ε ν ω μ έ ν η να αντιμετωπίσει τους ξένους; Θα ασκήσει άραγε μεγαλύτερη πίεση ένα ποσοστό (45% - 55%, 40-60, ή και οριακό) ανάμεσα στο ΟΧΙ και το ΝΑΙ, ή μια απόφαση των κομμάτων που θα εξέφραζε (σχεδόν) το σύνολο του λαού; Ποιό θα ελάμβαναν περισσότερο υπ' όψιν τους οι "φίλοι" ; - Συνδέεται (αδικαιολόγητα και ανέφικτα) η ανάκτηση της χαμένης αξιοπρέπειας, αξιοπιστίας και εμπιστοσύνης με Δημοψηφίσματα;Δυστυχώς τα χαμένα -εδώ και αρκετά χρόνια - δεν ανευρίσκονται σε κάλπες, ΑΤΜ, συσσίτια, ανεργία, χρεωκοπία. Δεν είναι ψύλλοι που αναζητούνται σε ευρωπαϊκά φόρα / αχερώνες.

ΥΓ Τελειώνει ο χρόνος. Επιβάλλεται: - Η αποφυγή εθνοκτόνου διχασμού. - η επιτέλεση εθνωφελούς εθνικού καθήκοντος από μέρους και των ΚΟΜΜΑΤΟΚΡΑΤΟΡΩΝ