Σαν σήμερα βυθίστηκε ο Τιτανικός

Σαν σήμερα πριν από 101 χρόνια συνέβη το γνωστότερο ναυάγιο όλων των εποχών, έπειτα από μια φοβερή πρόσκρουση του πιο σύγχρονου πλοίου της εποχής σε παγόβουνο στο Βόρειο Ατλαντικό. Στα παγωμένα νερά του ωκεανού χάθηκαν 1.595, από τους 2.340 επιβάτες.

Για την εποχή του ο Τιτανικός ήταν ένα θαύμα της ναυπηγικής. Ένα πρωτοποριακό υπερωκεάνιο επιβατηγό πλοίο, που ναυπηγήθηκε από τα .....
ναυπηγεία Harland και Wolff, στο Μπέλφαστ, για την εταιρεία «White Star Line».
Ανάμεσα στις καινοτομίες που είχε ήταν: ανελκυστήρες για γρήγορη πρόσβαση στα διάφορα καταστρώματα, χαμάμ, γυμναστήριο, πισίνα, ταχυδρομείο και υπέρμετρη πολυτέλεια. Μάλιστα το σέρβις και το φαγητό στους επιβάτες της Α’ θέσης, ήταν πλουσιότερο από τα ξενοδοχεία 5 αστέρων της εποχής.
Το σημαντικότερο όμως ήταν τα υψηλότατα επίπεδα ασφάλειας του πλοίου, το οποίο οι ειδικοί της εποχής χαρακτήριζαν «αβύθιστο». Ο Τιτανικός ήταν δύο πλοία, το ένα μέσα στο άλλο, όπως τα πλοία που σήμερα ονομάζουμε διπύθμενα.
Κατά την καθέλκυση του στο λιμάνι του Σαουθάμπτον παραλίγο να προκληθεί ατύχημα, όταν το κύμα που προκάλεσε το τεράστιο εκτόπισμά του έσπασε τους κάβους του αγκυροβολημένου πλοίου SS City of New York, το οποίο παραλίγο να συγκρουστεί με τον Τιτανικό.
Το παρθενικό του ταξίδι ξεκίνησε την Τετάρτη, 10 Απριλίου 1912, από το Σαουθάμπτον της Αγγλίας με 922 επιβάτες, ενώ περισσότεροι επιβιβάστηκαν στο Χερβούργο και το Κουινστάουν που ήταν τα επόμενα λιμάνια του, πριν αναχωρήσει για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Στις Απριλίου 1912, στις 23:40 14 , συγκρούστηκε με ένα παγόβουνο στον Ατλαντικό Ωκεανό, νοτιοανατολικά της Νέας Γης. Παρ’ όλες τις προσπάθειες που έγιναν να αποφύγει την σύγκρουση, το μοιραίο δεν άργησε να γίνει καθώς το πλοίο είχε αναπτύξει την μέγιστη ταχύτητα γιατί ήθελαν να φτάσουν στο λιμάνι της Ν.Υόρκης πιο γρήγορα από το αναμενόμενο.
Εκείνη την εποχή επίσης, ήταν συνηθισμένο φαινόμενο τα πλοία να αναπτύσσουν μέγιστη ταχύτητα για να περάσουν γρήγορα περιοχή με παγόβουνα. Το παγόβουνο έσκισε το κύτος του πλοίου, και κατέστρεψε και τα 5 στεγανά μέρη του πλοίου προκαλώντας εισροή υδάτων στο σκάφος. Το πλοίο είχε σχεδιαστεί έτσι ώστε ακόμα και αν πλημμύριζαν 4 στεγανά να μπορούσε να επιπλεύσει, όχι όμως και με 5.
Ο Τιτανικός ήταν από τα πρώτα πλοία που χρησιμοποίησαν σήμα κινδύνου SOS – πρότερα και αντί αυτού χρησιμοποιούνταν το CQD (CQ Distress).
Στις 02:20 στις 15 Απριλίου, δύο ώρες και σαράντα λεπτά, μετά τη πρόσκρουση, ο Τιτανικός βυθίστηκε. Λίγο πριν τη βύθιση το κύτος έσπασε σε δύο κομμάτια, αφού ενώ βυθιζόταν με την πλώρη προς τα κάτω και την πρύμνη προς τα πάνω, αποκόπηκε η πρύμνη, λόγω του τεράστιου βάρους του νερού στην πλώρη.
Η βύθιση του παρέσυρε στο θάνατο γύρω στους 1.500 ανθρώπους με τους υπόλοιπους 700 να βρίσκονται στις σωσίβιες λέμβους και να παρακολουθούν το τραγικό γεγονός. Το ναυάγιο αυτό θεωρείται ένα από τα τραγικότερα “εν καιρώ ειρήνης” ναυάγια. Η περισυλλογή των διασωθέντων έγινε από το πλοίο «Καρπάθια», το οποίο έφτασε στις 03:30.
Από το ναυάγιο επέζησαν επτακόσιοι άνθρωποι εκ των οποίων σήμερα δεν βρίσκεται κανένας στη ζωή. Η τελευταία επιζήσασα από το ναυάγιο, Μιλβίνα Ντιν, απεβίωσε στις 31 Μαϊου 2009, σε ηλικία 97 ετών.
Το ναυάγιο του Τιτανικού οδήγησε σε αλλαγές στη ναυτιλία, κυρίως σε θέματα σωστικών μέσων. Έκτοτε καθιερώθηκε τα μέσα διάσωσης (ναυαγοσωστικές λέμβοι, σωσίβια κτλ) να υπερκαλύπτουν το συνολικό αριθμό επιβατών και πληρώματος κάθε πλοίου.