Προσοχή στις παγκόσμιες λακκούβες (ΙΙ)

Του Γιώργου Καισάριου Κεντρικές τράπεζες και πιστωτικά ιδρύματα συνεχίζουν και παρκάρουν λεφτά στον ασφαλέστερο λογαριασμό όψεως του κόσμου... στην κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ (FED).Τα ποσά βέβαια είναι ακόμα μικρά, αλλά σίγουρα ο δείκτης αυτός προσφέρεται σαν ένα είδος stress proxy για την Ευρωπαϊκή διατραπεζική αγορά, καθώς ολοένα και περισσότερο βλέπουμε ότι η εμπιστοσύνη που οικοδομήθηκε μετά το 2008 ανάμεσα στις τράπεζες αρχίζει σιγά σιγά και παύει να υφίσταται.Στην Ευρώπη η κατάσταση είναι περίπου μια τα ίδια -καθημερινά ολοένα και περισσότεροι προτιμούν να τοποθετούν ρευστότητα στην ΕΚΤ για λόγους ασφαλείας παρά να τη δανείζουν στη ......διατραπεζική. Τα ποσά βέβαια και εδώ είναι ακόμα μικρά, αλλά η σταθερότητα της ροής ανησυχεί αρκετούς παράγοντες των αγορών.Σαφώς αν έχουμε επανάληψη των φαινομένων του 2008, όπου διακόπηκε η βραχυπρόθεσμη χρηματοδότηση, που εξυπηρετούσε μακροχρόνιες επενδυτικές ανάγκες (αυτό που λέμε μόχλευση), θα έρθει ο μεγάλος αδελφός (ΕΚΤ) και θα αντικαταστήσει την αγορά, αλλά το ερώτημα είναι τι μας λέει αυτό για την αγορά και προπάντων, για το τραπεζικό σύστημα;Αυτό που μας λέει δεν είναι άλλο από αυτό που είπε το ΔΝΤ προ ημερών, σχετικά με τις διαγραφές παγίων που θα πρέπει να γίνουν σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η μόνη διαφωνία που έχω με το ΔΝΤ είναι ότι είναι πολύ συντηρητικοί. Τα 200 δισ. ευρώ που υπολόγισαν, κατά την άποψη μου είναι πολύ λίγα. Νομίζω ότι κάπου έγινε ένα τυπογραφικό λάθος και αντί για 2 τρισ. ευρώ, ειπώθηκαν μόνο 200 δισ.Όπως είπε και ο κύριος Roubini στο Ambrosetti forum στην βόρεια Ιταλία, στην Αμερική η κατάσταση των προβληματικών τραπεζών αντιμετωπίστηκε με το πρόγραμμα TARP, άλλα, στην Ευρώπη δεν έγινε τίποτα παρόμοιο. Οι Ευρωπαίοι λέει, δεν έχουν κάνει τίποτα εδώ και δυο χρόνια και αρνούνται να δουν την πραγματικότητα. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο στην περιφέρεια αλλά και στον σκληρό πυρήνα. Στην Γερμανία πολλά Landesbanks έχουν πτωχεύσει, η WestLB, η IKB και άλλες έχουν κρατικοποιηθεί και η Γερμανία ίσως χρειαστεί 100 δισ. ευρώ και άνω για να ανακεφαλαιοποίηση το τραπεζικό της σύστημα (300-500 δισ. λέω εγώ). Η απάντηση των Ευρωπαίων στην έκθεση του ΔΝΤ ήταν γελοία, διότι αντί να παραδεχτούν (οι της Ευρώπης) ότι υπάρχει πρόβλημα, τσακώθηκαν με την Christine Lagarde, καταλήγει ο Roubini.Διαρροές από το ΔΝΤ αναφέρουν ότι: "I expect a hard default definitely before March, maybe this year, and it could come with this program review," said a senior IMF economist who is keeping close tabs on the situation. "The chances for a second program are slim."(Μετάφραση)”Αναμένω μια σκληρή (επιθετική, εχθρική κτλ) στάση πληρωμών σίγουρα πριν από το Μάρτιο (σ.σ. υποθέτω εννοεί 2012) και ίσως πριν από το τέλους του έτους και θα μπορούσε να έρθει με την εν λόγω επανεξέταση του προγράμματος", δήλωσε ανώτερος οικονομολόγος του ΔΝΤ που παρακολουθεί στενά την κατάσταση στην Ελλάδα. “Οι πιθανότητες για ένα δεύτερο πρόγραμμα είναι ελάχιστες."Αυτή η δήλωση γράφτηκε στην WSJ. Δεν ξέρουμε ποιος την είπε, αλλά για μένα είναι δεδο