Παραλύσεις

Κώστα Δημ.Χρονόπουλου (Αρθογράφου - Σχολιογράφου)
Πολυπροβάλλονται τελευταία οι "λύσεις" του Δημοψηφίσματος ή - και - των Εκλογών (;).- Πρίν, περίπου, τρείς μήνες είχαμε εκλογές και σχηματισμό ισχυρής (συν) κυβέρνησης, η οποία ισχυροποιήθηκε περαιτέρω εξαιτίας της στήριξης μεγαλύτερης (από τα ποσοστά της) μερίδας του λαού.- Οι δανειστές εμφανίζονται άκαμπτοι, ανυποχώρητοι.- Έχουμε χάσει πολύτιμο χρόνο.- Οι οικονομικοί δείκτες επιδεινώνονται. Το ίδιο και η ανεργία, τα λουκέτα των επιχειρήσεων, τα κοινωνικά προβλήματα, το μεταναστευτικό τσουνάμι (προσφύγων και λαθρομεταναστών) η παντελής απουσία επενδύσεων.Απαιτούνται άμεσα - χθές! - ουσιαστικές, λυτρωτικές λύσεις, τις οποίες δεν μπορούν να δώσουν τα ...........προτεινόμενα.
Τι, επί ποίου, θα κληθεί να αποφανθεί το εκλογικό σώμα;Αν θέλει ευρώ ή δραχμή; Εντός ή εκτός Ε.Ε; Ρήξη ή μη; Συμφέρει ή όχι η εταιρική ευρωπαϊκή σχέση και προοπτική; Έχουμε άραγε άλλους, αλλού να στραφούμε και να ακουμπήσουμε; Σε αυτά έχουν αποφανθεί - στη συντριπτική πλειονότητά τους οι πολίτες (προεκλογικά, εκλογικά, μετεκλογικά, σύμφωνα με τελευταίες δημοσκοπήσεις) Επομένως: θα (ξανα)θέσουμε τα -ήδη απαντημένα - ερωτήματα, επειδή: "Ο κυρίαρχος (;) λαός θα πρέπει να πάρει την τελική απόφαση"; Θα κληθεί να ... συμμετάσχει (εκ των υστέρων) σε κάτι που οι πολιτικοί χειρίστηκαν ήδη κατά το δοκούν ;Εξάλλου - έξαλλοι αντιπολιτευόμενοι, αλλά και νουνεχείς πολίτες θα θεωρήσουν πως οι κυβερνώντες αναζητούν άλλοθι, συμμετόχους και "συνενόχους", στις τάξεις του αμέτοχου - στις διαπραγματεύσεις και χειρισμούς -λαού.Τα Δημοψηφίσματα πρέπει να προηγούνται, όχι να ακολουθούν τετελεσμένα.Οι προτεινόμενες εκλογές - για μεγαλύτερη αυτοδυναμία - είναι δίκοπο μαχαίρι. Ενδέχεται (ουδείς γνωρίζει τις - τότε - συγκυρίες) να αποβούν : Μπούμεραγκ!Να απωλέσει η Κυβέρνηση την εξουσία, οπότε .... τι γίνεται ; Θα κυβερνήσει ποιός; Οι προηγούμενοι που πρόσφατα αποδοκιμάστηκαν ή οι (ακόμη) αδοκίμαστοι: Ποτάμι, Χ.Α, ΚΚΕ, ή άλλοι; Θα πάμε σε εσπευσμένη - αναιτιολόγητη - ιταλοποίηση με συνεχή κυβερνητικά σχήματα; Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα όσο οι ΟΛΙΓΟΦΡΕΝΟΥΛΗΔΕΣ και οι ΚΟΜΜΑΤΟΠΟΝΗΡΟΥΛΗΔΕΣ φαντάζονται. Το ρίσκο είναι πολύ μεγαλύτερο από το κομμματικό όφελος, το οποίο προσδοκούν. (Σ.Σ Σε περίπτωση που η Κυβέρνηση επανεκλεγεί, με μεγαλύτερα ποσοστά τι κερδίζει - η χώρα - πρακτικά; ένα ηχηρότερο όχι στους δανειστές, από εκείνο που ήδη είπε και οδήγησε σε εκλογές ή Δημοψήφισμα;) Ένα ... "παρά" (...χωρίς παρά/ ευρώ) (δια)χωρίζει τη λύση, από την ... παράλυση!.

Επιπρόσθετα θα επωμιστούν πολιτικό κόστος επειδή η καταφυγή σε εκλογές ή Δημοψήφισμα θα θεωρηθεί ως απόδραση από τις ευθύνες τους.

Υ.Γ Τα κόμματά μας - κυβερνώντα και μη - οφείλουν να ρυθμίσουν, αρχικά, τα εσωκομματικά τους προβλήματα.Ακολούθως να συνεννοηθούν μεταξύ τους , για το καλό όλων μας. Και αυτών των ιδίων.Αν η πατρίδα βουλιάξει, κανείς δεν θα γλυτώσει, αφού ταξιδεύουμε στο ίδιο καράβι.Όσο για εμάς τους .... ιθαγενείς, ας μας αφήσουν τουλάχιστον στην δυστυχία μας. Άλλωστε τι νόημα είχαν πάντοτε - διαχρονικά τέτοια "ερωτήματα"; Δεν συνήθιζαν - παραδοσιακά και δημοκρατικά - οι εξουσιαστές να κάνουν το δικό τους;