Όσο μια σφαίρα πράκτορα…

Του Θανάση Νικολαΐδη


ΜΕ το (φυσικό) τσουνάμι, ξεχάσαμε τον (τεχνητό) Καντάφι. Και τους ηθικούς αυτουργούς του. Με τις μεθόδους και την υποκρισία τους. Δεν πάμε στη «γένεση» της Αμερικής και τη γέννηση των ΗΠΑ. Καουμπόηδες με το λάσο ήταν κι έπρεπε η πανσπερμία από κάθε γωνιά της γης να γίνει «Έθνος», Κράτος και Πολιτείες. Τα κατάφεραν με το λάσο που’ γινε μακρύκαννο κι ύστερα εξάσφαιρο και καραμπίνα, για
να εξελιχθούν σε βόμβα και πυρηνικές κεφαλές.
ΓΙΑ τους «ανεπιθύμητους», βολικό ήταν και το εξάσφαιρο. Το χειρίζονταν έμπειρα μαφιόζικα χέρια και ο στόχος δεν ήταν μόνο ο γείτονας που στραβοκοίταξε, ο μπαρόβιος-σκνίπα, είτε ο χαρτοκλέφτης. Φτιάχτηκαν υπηρεσίες, στελεχώθηκαν με πιστολέρο νόμιμους και οι καλοί σημαδευτές εντάχτηκαν στις μυστικές υπηρεσίες. Για ό,τι χρειαστεί και χρειάστηκε. Για δολοφονίες που έμειναν στην ιστορία τους ανεξιχνίαστες και για… Προέδρους. Δεν είχαν ζωή οι .........Πρόεδροι στις ΗΠΑ και η ζωή τους άξιζε μια σφαίρα!
ΚΑΙ πάμε στον
Keywords
Τυχαία Θέματα