Οι Ξένοι και οι Ηλίθιοι

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
Σε μια απ’ τις ιστορίες του με τον κ. Κόϋνερ, γράφει οΜπέρτολτ Μπρεχτ :«Ρώτησαν έναν εργάτη στο δικαστήριο αν ήθελε να δώσειπολιτικό ή θρησκευτικό όρκο, κι εκείνος απάντησε: Είμαι άνεργος. Αυτό δεν τοείπε από αφηρημάδα. Μ’ αυτήν την απάντηση, τούς έδωσε να καταλάβουν. ότιτέτοιες ερωτήσεις και ίσως....... ακόμα κι αυτή η δικαστική διαδικασία να μην έχουνγι’ αυτόν κανένα νόημα».
Την ιστορία αυτή πρέπει να τη διαβάσουν οι δημοσιογράφοιόλων σχεδόν των καναλιών, που παρά τη δυσφορία των τηλεθεατών, επιμένουν ναπροσκαλούν τους ίδιους πάντα υποστηρικτές του μνημονίου για να επαναλάβουν ταίδια ψεύδη, απευθυνόμενοι σε έναν λαό εντελώς ξένο προς αυτούς.Ακούγοντας πολιτικούς τουμνημονίου στην τηλεόραση να διαπληκτίζονται για πράγματα ανούσια για το λαό(όσοιτους ακούν ακόμα γιατί οι περισσότεροι αλλάζουν κανάλι) διαπιστώνεις, πόσο αλλοτριωμένοι και αποξενωμένοι απ’ τολαό είναι, κι αυτό είναι ακόμα πιο τρομαχτικό απ’ το γεγονός ότι είναιδιεφθαρμένοι. Η διαφθορά τους, τους κάνει απεχθείς. Η αλλοτρίωση και ηαποξένωσή τους, τους κάνει μισητούς. Συμπεριφέρονται σαν αλαζόνες κατακτητές,που πιστεύουν πως έχουν σε όλα δίκαιο, πως έχουν ένα μαγικό μάτι, που βλέπει τη μία καιμοναδική αλήθεια, την αλήθεια τους και πως οφείλουν αυτή να την επιβάλουν στοναμόρφωτο και διεφθαρμένο λαό. Είναιξένοι, όχι μόνο προς τον ελληνικό λαό αλλά ακόμη και προς τον εαυτό τους. Δενέχουν καμιά ιδεολογία πλέον απ’ την οποία θα μπορούσαν να κρατηθούν και νααντλήσουν κάτι ουσιώδες. Δεν πιστεύουν σε τίποτα άλλο πέρα απ’ την καρέκλατους. Δεν πιστεύουν ούτε τα ίδια τους ταλόγια κι όμως, δίχως ντροπή, τολμούν νασυνεχίζουν να διεκδικούν την ψήφο μας, πιστεύοντας ότι απευθύνονται σεηλίθιους. Σε ποια εταιρεία θα τολμούσαν να διεκδικήσουν το μάνατζμεντ εκείνοιπου την οδήγησαν στη χρεοκοπία; Ούτε τα παιδιά των μεγαλομετόχων δεν θατολμούσαν κάτι τέτοιο, εκτός κι αν πίστευαν πως οι γονείς τους και οι λοιποίμέτοχοι πάσχουν από αλτσχάϊμερ ή είναι ηλίθιοι.