Ο «σύντροφος» μου, ο Πρετεντέρης …

Του Δημήτρη Α. Γιαννακόπουλου

Σας είχα προειδοποιήσει σε ανύποπτο χρόνο: «οι καιροί δεν είναι μόνον πονηροί. Είναι και απίθανα φαιδροί». Έτσι, στο τέλος θα καταλήξουμε, όσοι μέχρι τώρα υποστήριζαν με δέος και «αυταπάρνηση» το καθεστώς πειθαρχίας και τιμωρίας της τρόικας και προπαγάνδιζαν κοινοβουλευτικές χούντες για την σωτηρία της χώρας ασφαλώς, όπως και κάθε νεοφιλελεύθερη εκτροπή από το κράτος δικαίου, να ανακαλύπτουν ιδεολογικές παραμέτρους στη συμμόρφωση του λαού και να ζητούν εκλογές για να ξεκαθαρίσει το τοπίο.

«…φοβούμαι ότι η ελληνική κοινωνία δεν βρίσκεται μπροστά στις δεσμεύσεις που της επιβάλλουν ένα Μνημόνιο ή/και μια δανειακή σύμβαση. Αλλά βρίσκεται αντιμέτωπη με μια κεκαλυμμένη ιδεολογική επίθεση, η οποία προσπαθεί να την «αναμορφώσει» χωρίς να το λέει. Κι εδώ πλέον αρχίζουμε να βαδίζουμε σε επικίνδυνα μονοπάτια», σημειώνει στα «ΝΕΑ» ο κ. Γ. Πρετεντέρης, τρομοκρατημένος ο άνθρωπος από την ιδέα ότι ο μονόδρομος σωτηρίας της χώρας, που υποστήριξαν ένθερμα και ασφαλώς ανιδιοτελώς και με αγνότητα ψυχής οι ντερμπεντέρηδες του καθεστώτος, φαντάζει πλέον ως «επικίνδυνο μονοπάτι», «ιδεολογική επίθεση» και επιχείρηση «αναμόρφωσης»! Σαν να μην ήταν έτσι από την πρώτη στιγμή, κατά την οποία το καθεστώς των διαπλεκομένων με αιχμή του δόρατος έναν καιροσκόπο ηγέτη μιας κατεξοχήν πελατειακής δομής, οδήγησε τη χώρα σε ένα μηχανισμό γενικευμένης απορρύθμισης, πτώχευσης και κοινωνικού εξανδραποδισμού!

Από το «λεφτά υπάρχουν» περάσαμε στο «δεν ενδιαφέρει το πολιτικό κόστος», αλλά τούτο δεν ανησυχούσε τους Ηρακλείς του καθεστώτος. Αντίθετα επαινούσαν και θεμελίωναν στη κοινή γνώμη αυτή την αντιδημοκρατική διαλεκτική, ως δήθεν ένδειξη υπέρβασης του μικροκομματισμού και ως τεκμήριο αριστοκρατικότητας του (δημοκρατικού) πολιτεύματος! «…ὦ Ἡράκλεις, ἀποροῦντα ποίαν ὁδὸν ἐπὶ τὸν βίον τράπῃ. ἐὰν οὖν ἐμὲ φίλην ποιησάμενος, [ἐπὶ] τὴν ἡδίστην τε καὶ ῥᾴστην ὁδὸν ἄξω σε, καὶ τῶν μὲν τερπνῶν οὐδενὸς ἄγευστος ἔσει, τῶν δὲ χαλεπῶν ἄπειρος διαβιώσῃ, όπως θα έλεγε και ο Σωκράτης με τα λόγια του Ξενοφώντα! Ώστε τότε, δεν διαπιστώνατε «κεκαλυμμένη ιδεολογική επίθεση», τώρα ξαφνικά προέκυψε, που ξεκίνησε να σας ακουμπά το χέρι του φτωχοποιητή παιδονόμου; Ανόητοι, υποκριτές, που δήθεν έχετε απαλλαχθεί από νεωτεριστικούς αναχρονισμούς - όπως θεωρείτε την ιδεολογία - ποτέ δεν μπορέσατε να καταλάβετε ότι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις κάνεις στη φάση της ανάπτυξης και όχι αφού πρώτα ρίξεις την οικονομία σε βαθειά, δομική ύφεση. Τότε κοροΐδα, αναπόδραστα η καταστροφή θα πλήξει την ιδιωτική σφαίρα της οικονομίας. Τότε ο ιδιωτικός υπάλληλος και ο μικροεπιχειρηματίας θα στενάξουν μέχρι να βρεθούν στον δρόμο άνεργοι, άφραγκοι και απελπισμένοι.

Ο δημόσιος υπάλληλος, που επέσυρε την μήνιν σας, κουτσά στραβά θα επιβιώσει, αντίθετα εκείνοι για τους οποίους τάχαμου-τάχαμου «ενδιαφέρεσθε» θα πεινάσουν. Και τούτο είναι βαθύτατα ιδεολογικό ζήτημα. Με πρόσχημα τις μεταρρυθμίσεις διαλύετε μια ολόκληρη κοινωνία και τώρα, που εκ των πραγμάτων