Ο «παραγωγικός» κύριος «ΜαζιταΦάγαμε»

 ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΙΚΑΣ

Κάποτε οι γονείς μου είπαν πως αποτελεί ύψιστη τιμή να υπηρετήσεις την πατρίδα. Κουταμάρες μου είπαν

Κάποτε οι δάσκαλοί μου με δίδαξαν πως είναι τιμή να υπηρετήσεις την πατρίδα.
Τρίχες με δίδαξαν

Κάποτε ο παππούς μου άφησε τα κόκαλά του στο Αλβανικό μέτωπο. Ηλίθιος ήταν

Κάποτε όταν δίπλωνα (και διπλώνω ακόμα)  από τους πόνους στη μέση, σουβενίρ από άτσαλη πτώση κατά την διάρκεια της
θητείας μου, πιάνοντας μέχρι και μαγκούρα δυο φορές το χρόνο  από νέο παιδί (και που συνεχίζω να την πιάνω κατά περίσταση και τώρα στα 43 μου) , κοιτούσα τον πράσινο μπερέ, που κράτησα μέχρι σήμερα κι έλεγα «δεν πειράζει».
Πανηλίθιος ήμουν (και είμαι)

Πρέπει γενικά σε κάποια πράγματα να είσαι τυχερός.

Να μην σε διδάσκουν για παράδειγμα τυχάρπαστοι σαν τους δικούς μου γονείς του δικούς μου δασκάλους τους δικούς μου παππούδες

Να είσαι τυχερός να βρεθούν στο δρόμο σου από νωρίς Δρα
Keywords
Τυχαία Θέματα