Ο διαστημικός τσιγγάνος

 Γράφει η Ελένη Παπουτσή
Πριν από μερικούς αιώνες, οι Ισπανοί και Πορτογάλοι θαλασσοπόροι  με τα λίγα μέσα που διέθεταν εκάναν δειλά βήματα για την ανακάλυψη και κατάκτηση άλλων Ηπείρων. Ο άνθρωπος  τελικά τις ανακάλυψε, τις κατέκτησε, τις εκμεταλεύτηκε τις νέες ηπείρους. Κάτι παρόμοιο γίνεται τώρα με τους διαστημοπλόους. Θα ανακαλύψουν, και ο γήινος κάτοικος  θα κατακτήσει  και ίσως να υπάρξει εκμετάλευση ένθεν και ένθεν. Τι σημαίνει αυτό για την κατάρευση των αξιών; Ότι για άλλη μια φορά εξαλείφεται  η  απολυτότητα, και η παγείωση των απόψεων. Μπροστά στο βλέμα το διαστημικού τσιγγάνου για άλλη μια φορά ο γήινος, θα νοιώσει την ασημαντότητά του. Θα περάσει νέες υπαρξιακές κρίσεις. Θα προβληματιστεί. Θα  υπάρξει ανάγκη μέσα του όσο και αν δε το παραδεχτεί, και όσο  και να φαίνεται  ορθολογιστής,  να επικαλεστεί και πάλι την Ανώτερη Δύναμη. με άλλη  μορφή πνευματικότητας πλέον. Το πότε θα συμβεί δεν είναι σίγουρα τυχαίο.  Θα είναι για την ανύψωσή του, και για τη .........μείωση το