«Νευρική ανορεξία- Μόνο το 30% αναρρώνει πλήρως»

Το τελευταίο χρονικό διάστημα οι εκλύσεις για βοήθεια πληθαίνουν συνεχώς με κυρίαρχη φυσικά την ανορεξία. Οι οικογένειες καθώς και τα συγγενικά πρόσωπα όπως οι σύντροφοι, βουτηγμένοι στην απόγνωση και την απελπισία αναζητούν ένα φως στο τούνελ. Ένα τούνελ βαθύ και φοβιστικό καθώς η ανάρρωση των διατροφικών διαταραχών απαιτεί χρόνο, ενέργεια και κόστος οικονομικό.

Δυστυχώς στη χώρα μας τα περιστατικά ανορεξίας αυξάνονται χωρίς όμως να υπάρχουν εξειδικευμένες μονάδες αντιμετώπισης των διατροφικών διαταραχών και έτσι ο χρόνος προς την ανάρρωση....
μεγαλώνει σε σημείο που η ασθένεια γίνεται χρόνια.

Επίσης η έλλειψη επαρκούς ενημέρωσης για τη διαχείριση και την αντιμετώπιση της ασθένειας οδηγεί την οικογένεια σε εσφαλμένες αντιλήψεις και προκαταλήψεις με έντονο το κοινωνικό στίγμα.
Τι είναι η νευρική ανορεξία

Η νευρική ανορεξία χαρακτηρίζεται από το χαμηλό βάρος των ασθενών, τη διακοπή της περιόδου, την υπέρ-γυμναστική, τον ιδεοψυχαναγκασμό, τον περιορισμό της γκάμας τροφών, τις μονοφαγίες, την τελειομανία, την έντονη ενασχόληση με την παρασκευή τροφών ή τη συλλογή συνταγών. Επίσης εντείνονται οι υπέρ της ανορεξίας σκέψεις, η αρνητική εικόνα σώματος, το υπερβολικό άγχος, η έντονη προσκόλληση στην οικογένεια, ενώ στις περιπτώσεις που τρώνε κάποιες φόρες παραπάνω και χρησιμοποιούν μεθόδους εκκαθάρισης τότε πάσχουν από ΝΑ βουλιμικού τύπου. Είναι κατανοητό λοιπόν ότι η εμμονή με τον έλεγχο γύρω από την τροφή, την άσκηση και τη ρουτίνα της καθημερινότητας είναι κυρίαρχη στη νόσο. Ενώ η ασθενής μπορεί να θέλει να απαλλαχτεί από αυτές, αδυνατεί να σταματήσει και να ελέγξει την νόσο.
Νευρική ανορεξία και από 7 χρονών

Το newpost επικοινώνησε με την διευθύντρια του Ελληνικού Κέντρου Διατροφικών διαταραχών, Μαρία Τσιάκα η οποία μας εξήγησε πως συνήθως η έναρξη της ανορεξίας γίνεται στην εφηβεία κοντά στα 15. 9/10 εμφανίζεται στα κορίτσια ενώ πλέον ξεκινά και από πολύ νεαρές ηλικίες, μόνο το 30% αναρρώνει πλήρως.

«Πλέον ξεκινά από πολύ πιο νεαρές ηλικίες δηλαδή έχουμε έναρξη από τα 7 να παρουσιάζουν νευρική ανορεξία. Συνήθως εμφανίζεται στα 15, 9/10 σε νεαρά κορίτσια και μόνο το 30% αναρρώνει θα αναρρώσει πλήρως».
Γιατί εμφανίζεται η νευρική ανορεξία

Αν είναι όμως έτσι τόσο απλά τα πράγματα, τότε γιατί τα άτομα με ανορεξία αδυνατούν να αντιστρέψουν τον κατήφορο που έχουν πάρει; Γιατί δεν μπορούν να σταματήσουν τον περιορισμό της τροφής, την υπεργυμναστική, τα τελετουργικά γύρω από την τροφή και τις συνεχείς ερωτήσεις προς τους άλλους που αφορούν το σώμα τους ή την πρόκληση των εμετών, το υπέρμετρο άγχος και τον εκνευρισμό που τους διακατέχει; Απλά δεν θέλουν ή δεν μπορούν;

Η κυρία Τσιάκα δηλώνει πως η απάντηση εμπεριέχει και τα δύο. «Εξαρτάται από τη φάση της ανορεξίας. Είναι γνωστό ότι κανένας μας δεν αλλάζει μία οποιαδήποτε συμπεριφορά αν δεν το θέλει πραγματικά και δεν έχει συνειδητοποιήσει το κόστος που προκαλεί αυτή στη ζωή του»
Η οικογένεια πρέπει να παρατηρεί – Το «bullying» οδηγεί στην νευρική ανορεξία

Η κυρία Τσιάκα εξηγεί πως μεγάλο ρόλο παίζει η οικογένεια που θα πρέπει να παρατηρεί και να ενημερώνεται για να το προλάβει νωρίς.

«Η ελληνική οικογένεια και κοινωνία οφείλει να γνωρίζει ότι ένα μεγάλο μέρος των παραπάνω αντιδράσεων οφείλονται στην ασιτία η οποία επηρεάζει σημαντικές λειτουργίες του εγκεφάλου και κατά συνέπεια τις συμπεριφορές του ατόμου με νευρική ανορεξία».

«Πολλοί θα αναρωτιούνται πως ενεργοποιείται η ασθένεια: η ανορεξία ξεκινά με μία απλή δίαιτα για απώλεια βάρους που πίσω από αυτήν προϋπάρχουν παράγοντες που βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να ευδοκιμήσει η ασθένεια. Οι διατροφικές διαταραχές είναι πολύ-παραγοντικές, κάποιοι άνθρωποι και κυρίως γυναίκες έχουν την προδιάθεση να αναπτύξουν διατροφική διαταραχή αν υπάρχει κληρονομικότητα, αν έχουν υποστεί βλάβη κατά την διάρκεια της κύησης ή του τοκετού, αν πάσχουν από κάποια μορφή αυτισμού, αν έχουν μεγαλώσει σε περιβάλλον με εμμονή στις δίαιτες, αν έχουν υπάρξει παχύσαρκα παιδιά που έχουν περιπαιχτεί (bullying) από τους φίλους ή την οικογένεια, αν έχουν πέσει θύματα σωματικής, σεξουαλικής ή συναισθηματικής βίας, αν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό με πρόβλημα τροφής ή ιδεοψυχαναγκασμού και κατάθλιψης ή αν πρόσφατα έχει υπάρξει μια σημαντική αλλαγή στην ζωή τους».
Η θεραπεία και οι κίνδυνοι

Η Διευθύντρια του Ελληνικου Κέντρου διατροφικών διαταραχών αναλύει στο newpost τους κινδύνους που κρύβονται κατά την θεραπεία ασθενούς με νευρική ανορεξία.

«Πως λοιπόν κάποιος που νοσεί μπορεί να θεραπευτεί απλά τρώγοντας η παίρνοντας μερικά κιλά χωρίς να έχει αλλάξει βασικές συνήθειες, σκέψεις και συμπεριφορές της νόσου. Δεν μπορεί, και ο λόγος είναι ότι πολλές φόρες οι γονείς εφησυχάζουν με την αύξηση του βάρους αλλά ο εφιάλτης δεν περνάει έτσι εύκολα» και πρόσθεσε πως «δυστυχώς αυτό σπάνια συμβαίνει διότι η ασθένεια απλά κοιμάται και περιμένει να ενεργοποιηθεί στην επόμενη στροφή».

Η ασθένεια μπορεί να γίνει χρόνια σύμφωνα με την κ. Τσιάκα αν δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και επαρκώς. «Όταν αυτό δεν έχει αντιμετωπιστεί επαρκώς από μια ομάδα ειδικών στις διατροφικές διαταραχές, ο κίνδυνος να χρονίσει η ασθένεια ελλοχεύει. Και το γεγονός ότι στο κέντρο μας έχουμε ασθενείς με μέσο όρο στην ασθένεια πάνω από 9 χρόνια».