Μήπως οι Ομηρος, Αισχύλος, Ηρόδοτος και Πλάτων δεν ήταν Ελληνες;

Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης

Στο διάλογό του με τίτλο «Θεαίτητος» (βλέπε Θεαίτητος 175 Β) γράφει ο Πλάτων «είναι ανόητοι εκείνοι, οι οποίοι, επειδή έχουν εφτά προγόνους πλούσιους εξυμνούν το γένος τους, πιστεύοντας ότι είναι ευγενικής καταγωγής. Λόγω ελλείψεως μορφώσεως δεν μπορούν να υπολογίσουν ότι καθένας μας έχει αναρίθμητες μυριάδες προγόνων και μέσα σ’ αυτές τις αναρίθμητες μυριάδες των προγόνων μας κάποιοι ήταν πλούσιοι και κάποιοι φτωχοί, κάποιοι ήταν βασιλείς και κάποιοι δούλοι, κάποιοι .......βάρβαροι και κάποιοι Ελληνες». (απλή Πλατωνική-Αριστοτελική λογική).
Και σήμερα υπάρχουν κάποιοι, γεννημένοι στο Κολωνάκι ή στο Μαρούσι, των οποίων οι πρόγονοι 7ης γενιάς μιλούσαν αρβανίτικα (δηλ. αλβανικά) αλλά με τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους πήραν οφίτσια, έκαναν περιουσία και πήγαν στο Παρίσι για σπουδές, οι οποίοι, λόγω ελλείψεως πραγματικής μορφώσεως, θεωρούν τους υπόλοιπους Ελληνες βλάχους, τουρκόσπορους ή βουλγάρους. (Αυτοί ή δεν διάβασαν τον Θεαίτητο ή αν τον διάβασαν θα αμφισβητούν την ελληνικότητα του Πλάτωνα. «Αλλά τι μπορείς να περιμένεις από κάποιον που τη μάνα του την λέγανε Περικτιόνη και κατά πάσα πιθανότητα γεννήθηκε στην Αίγινα»;)Ο Ηρόδοτος πάλι, πουθενά δεν περιγράφει τους άλλους λαούς ως κατώτερους, ούτε καν τους κυριότερους εχθρούς των Ελλήνων τους Πέρσες. Όταν μάλιστα αναφέρει τους άλλους λαούς ως βαρβάρους εννοεί πως ομιλούν μια ακατανόητη γλώσσα η οποία ηχεί ως βαρ-βαρ ( στη Σουμερική διάλεκτο το Bar-bar σήμαινε ξένος). Εκτός αυτού, ο Ηρόδοτος έκανε και ένα άλλο ατόπημα, ισχυρίστηκε ότι οι Ελληνες πήραν το αλφάβητο από τους Φοίνικες (Οποία βλασφημία. Οι Ελληνες δεν πήραν από κανέναν μόνο έδωσαν).Τον Αισχύλο θα μπορούσε να τον κατηγορήσει κάποιος ότι στο συγκλονιστικό του έργο «Πέρσαι» κάνει τους Ελληνεςς θεατές να κλάψουν για τη δυστυχία που επεφύλαξε η μοίρα στην κακότυχη Ατοσσα, σύζυγο του Δαρείου και μητέρα του Ξέρξη. (Αίσχος κύριε Αισχύλε. Εδώ μέχρι και ο Ιησούς χαρακτήρισε μια Συροφοινίκισσα σκυλάκι γιατί δεν ήταν από τη φυλή του Ισραήλ βλέπε: Κατά Μάρκον 7,ζ).Οσον αφορά στον Ομηρο, ο οποίος μιλούσε για «βαρβαρόφωνους» και όχι για βαρβάρους, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για την εθνικότητά του. Στην Ιλιάδα, παρουσιάζει τον αρχηγό των Ελλήνων Αγαμέμνονα σαν το πιο μισητό πρόσωπο και τους Πρίαμο, Εκάβη, Ανδρομάχη και Κασσάνδρα σαν δυστυχή θύματα της ελληνικής βαρβαρότητας και στις ξένες γλώσσες προφέρεται ως Ομέρ, δημιουργώντας περίεργους συνειρμούς με τον Ομέρ Βρυώνη, ώστε κάποιοι τρισηλίθιοι τούρκοι ιστορικοί (ηλίθιοι υπάρχουν παντού) να βγάλουν το συμπέρασμα ότι ο Ομηρος δεν μπορεί να ήταν Ελληνας. Αυτό που δεν μπορούν να καταλάβουν όλοι οι ανιστόρητοι, είναι το εξής απλό. Οι Αρχαίοι πρόγονοί μας, ήταν τόσο σίγουροι για τον εαυτό τους και για την εκ των πραγμάτων πολιτισμική υπεροχή τους, που δεν χρειαζόταν να το πουν ούτε να το επιδείξουν. Όπως ένας, πράγματι ευγενής στην αγωγή του, δεν το επιδεικνύει ούτε το λέει αφού το νιώθει μέσα του. Το ίδιο συμβαίνει με έναν αληθινό πατ