Η Ευρώπη, η Σοβιετία και η Παράλληλη Μοίρα τους.

  Γράφει ο ΤυχαίοςΗ Ευρώπη των δακρυγόνων δεν μπορεί πλέον να κρυφτεί. Όσο κι αν προσπαθεί να προβάλλει και να προωθήσει την εικόνα μιας ισχυρής οικονομικής και πολιτικής δύναμης σε παγκόσμιο επίπεδο, με "μερικά προβλήματα", η εικόνα αυτή πλέον καταρρέει καθημερινά.
Ολοένα και περισσότερο, η εικόνα της Ευρώπης προσομοιάζει με εκείνη της Σοβιετικής Ένωσης λίγο πριν την κατάρρευση. Η Ευρώπη, η άλλοτε πολλά υποσχόμενη οικονομική και νομισματική αλλά και πολιτική ένωση, παραπαίει καταδεικνύοντας ως "μαύρα πρόβατα" και υπεύθυνες για την κατάσταση τις πιο αδύναμες οικονομίες που την απαρτίζουν. Όμοια και η πρώην Σοβιετική Ένωση καταδείκνυε ως φορείς της τότε επερχόμενης διάσπασης, τις επί μέρους χώρες-μέλη.
Όπως αντιλαμβάνεσαι, η πλαδαρή, δυσκίνητη και αναποτελεσματική γραφειοκρατία, η νέα διοικητική ελίτ των Βρυξελλών αδυνατεί να σχεδιάσει δυναμικά το μέλλον και απλώς διαχειρίζεται προς ίδιον όφελος το παρόν. Θυμίζει έντονα το γραφειοκρατικό καθεστώς της Σοβιετίας, αδύναμο μέσα στην φαντασίωση της εντός των τειχών παντοδυναμίας του, να.......συλλάβει τις εξελίξεις και τους κινδύνους που προδιαγράφονταν για την ύπαρξη της άλλοτε υπερδύναμης.
Είναι πλέον ολοφάνερη η αδυναμία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να απαντήσει με αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα - δεν συζητάμε για την ταχύτητα - σε περιφερειακά ελάσσονα προβλήματα, όπως αυτό της Ελλάδας, του μόλις 2,5% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης(!), κατονομάζοντάς τα ως μείζονα αντί για παρωνυχίδες. Η πολυδιάσπαση τόσο των προσπαθειών της Ευρωπαϊκής ηγεσίας, όσο και το πολυπληθές των απόψεων, των προτάσεων και των σχεδίων δεν υπογραμμίζουν παρά την ευρωπαϊκή αδυναμία να λειτουργήσει ως ισχυρή παρουσία στον κόσμο. Είναι απολύτως κωμικό το γεγονός να δηλώνεται από τα πιο επίσημα χείλη ότι η Ευρώπη "ανακουφίστηκε" μόλις έμαθε την υπερψήφιση του Μεσοπρόθεσμου! Αν είναι έτσι τότε να το ψηφίζουμε κάθε μέρα!
Μετρήστε μόνο τις απόψεις και τα φημολογούμενα σχέδια αλλά και τις αντικρουόμενες πολιτικές από ενάρξεως του Μνημονίου και θα αντιληφθείτε ότι στην πραγματικότητα απλώς δεν υπάρχει Ευρώπη, ενώ το φαιδρό είναι πως επενδύουμε στο ευρωπαϊκό "φάντασμα" για τη δική μας διάσωση. Ενδεικτικά μόνο, να ανασύρουμε από το ράφι και έχουμε και λέμε: Μνημόνιο "1" με ομολογημένα σφάλματα πλέον, σχέδιο Σαρκοζύ για το ελληνικό rollover, Γερμανικό σχέδιο για το ίδιο ζήτημα, τη διαφορετική άποψη της ΕΚΤ πάλι για το ίδιο ζήτημα, αντιφατικές δηλώσεις του Ευρωπαίου Επιτρόπου κ. Ρεν σχετικά με την 5η δόση, αδυναμία να απαντήσει η Ευρώπη στο ΔΝΤ σχετικά με την συνέχιση της χρηματοδότησης του ελληνικού χρέους, αποκρατικοποιήσεις 50δις(!) για την Ελλάδα με τα γνωστά προβλήματα στην κρατική μηχανή, για να αναφέρουμε μερικά ενώ ακόμη και σήμερα η φιλολογία γύρω από το ελληνικό χρέος συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Στο ίδιο μοτίβο, η πολιτική διαχείριση του ελληνικού προβλήματος από την ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή είναι παιδαριώδης: η διασύνδεση της ψήφισης ή μη του Μεσοπρόθεσμου με την συνέχι