Η Ελλάδα φασίζει και μαζοχίζεται…

Του Δημήτρη Α.Γιαννακόπουλου
Είχα προειδοποιήσει: όσο θα βαθαίνει η κρίση στην Ελλάδα καιθα συνειδητοποιούμε τα αποτελέσματα της μορφής χρεοκοπίας που επέλεξε τοκαθεστώς της διαπλοκής, τόσο η κοινωνία θα μετακινείται δεξιότερα - σε σημείοολοένα και περισσότερο να «μηδενίζει» και να φασίζει, μαζοχιζόμενη.
Αν σήμερα προσέξεις απροκατάληπτα την συγκυριακή έκφρασηγνώμης μεγάλου μέρους των Ελλήνων πολιτών και ..........ιδιαίτερα του λεγόμενου ενεργούπληθυσμού, είμαι βέβαιος ότι σε αυτό θα καταλήξεις και εσύ. Δυστυχώς, παρά τηντεχνολογική πρόοδο της «μηχανής», ο «θεός» των κοινωνιών, δηλαδή η σχέσηπολιτικής - πολιτισμού- κοινωνίας, συνεχίζει να μας δίνει «προϊόντα» ήδη γνωστάστον μελετητή της πολιτικής κοινωνιολογίας, πολιτικής ψυχολογίας,κοινωνιολογίας και πολιτικής ιστορίας. Δεν γνωρίζω αν είναι κακό ή καλό, πάντωςη τεχνολογική πρόοδος, έτσι όπως την αντιλαμβανόμαστε, δεν συμβαδίζει με τηνανάπτυξη δημοκρατικής τεχνολογίας και έτσι η άσκηση αντιλαϊκής πολιτικήςκαταναγκασμού, νόθου κοινοβουλευτισμού και οικονομικής συρρίκνωσης, οδηγεί σεστάσεις αντίστοιχες με εκείνες που διαπιστώθηκαν κατά το παρελθόν σευπερκαταναλωτικές, ατομιστικές κοινωνίες που βίωσαν ανάλογα φαινόμενα με τηνσημερινή δική μας.

Φίλοι, η υπόθεση που έθεσα υπόψη σας πριν από το ξέσπασματης κρίσης, δυστυχώς επιβεβαιώνεται με τα προσωρινά στοιχεία που διαθέτω -δίχως να έχω εκπονήσει ασφαλώς κάποια συστηματική έρευνα (δεν είναι δύσκολο ναγίνει από τα ελληνικά πανεπιστήμια). Οι ενδείξεις, λοιπόν, καταμαρτυρούν ότιβαδίζουμε ολοταχώς σε νεοφασιστική εκτροπή, αναζητώντας έναν Έλληνα Jörg Haider.Η πλάκα είναι ότι άλλοι τον προτιμούν ψυχρό, σοβαροφανή τεχνοκράτη, ενώ άλλοιθερμό, λαϊκό αγωνιστή εναντίον του σάπιου κατεστημένου και του φαύλου πολιτικούσυστήματος.
Έχουμε, δηλαδή, τη σύγκληση δύο μορφών λαϊκισμού προς τονεοφασισμό, εναντίον του λαϊκισμού του κεντροαριστερού και κεντροδεξιούπελατειακού λαϊκισμού και πολιτικού αμοραλισμού, ο οποίος αναπόφευκτα καταρρέειεξ’ αιτίας της πολιτικής κρίσης που επέφερε η οικονομική κατάρρευση.
Το αθώο ερώτημα που θέτει αυτός ο ακροδεξιός λαϊκισμός μετεχνοκρατικό ή πατριωτικό μανδύα είναι: πώς θα απαλλαχτεί ο λαός από τουςαχρείους πολιτικάντηδες που ζημίωσαν την χώρα και καταστρέφουν την κοινωνία;Ενώ στη συνέχεια προχωρά ορίζοντας το στρατόπεδο των αντιπάλων του Ελληνικούλαού. Είναι συλλήβδην το πολιτικό προσωπικό της κεντρικής πολιτικής σκηνής καιοι άρχοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης. Οι περισσότεροι δημόσιοι υπάλληλοι. Οιανώτεροι λειτουργοί των οργάνων του κράτους. Οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Δικαστές,διεφθαρμένοι αστυνομικοί και μετακλητοί στα πολιτικά γραφεία υπάλληλοι. Επίσης,το δίκτυο τραπεζιτών, εργολάβων και προμηθευτών του δημοσίου, αχυράνθρωπων καιιδιοκτητών των ΜΜΕ με τους υπαλλήλους τους δημοσιογράφους κλπ…
Η αφήγηση αυτών των αγανακτισμένων με το κατεστημένο Ελλήνωνείναι ριζοσπαστική, σοσιαλίζουσα και σε αρκετές περιπτώσεις καθαράεθνικοσοσιαλιστική. Ενώ είναι αντικομμουνιστές, ρατσιστές, εμφανιζόμενοι ως