ΓΝΩΡΙΖΑΝ, ΑΛΛΑ ΠΕΡΑ ΒΡΕΧΕΙ…

Γράφει ο Βασίλης Τσούγκαρης
Μέρα με τη μέρα, βγαίνουν στο φως διάφορες ειδήσεις οι οποίες έρχονται να δικαιώσουν τον κόσμο ο οποίος δεν έχει πια καμία απολύτως εμπιστοσύνη στους πολιτικούς. Από τη χώρα πέρασαν διάφορες κυβερνήσεις, ποικίλων «αποχρώσεων» οι οποίες σφράγισαν δυστυχώς με τον χειρότερο τρόπο το πέρασμα τους. ΟΛΕΣ μιλούσαν για «ανάπτυξη», και για πολλά ακόμα καλά για τον τόπο, μόνο που αντί για την όποια ανάπτυξη, μας έφεραν σε...... αυτό το χάλι που είμαστε σήμερα.
Να μια από τις πρόσφατες ειδήσεις. «Γνωρίζουν από το 1997 τι κρύβει στον βυθό του το Ιόνιο Την απόρρητη έκθεση που υπήρχε ήδη από το 1997 κλειδωμένη στα συρτάρια της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου της Ελλάδος (ΔΕΠ-ΕΚΥ Α.Ε.) και αποκάλυπτε την ύπαρξη γιγαντιαίων στόχων-κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου δυτικά της Πελοποννήσου και νότια της Κρήτης, φέρνει στο «φως» η Realnews. Σε αυτή περιλαμβάνονται χάρτες στους οποίους αποτυπώνονται αντίστοιχες σεισμικές καταγραφές με αυτές που προέκυψαν κατά την πρόσφατη έρευνα της νορβηγικής εταιρείας PGS, η οποία επέδειξε μεγάλο ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη περιοχή και για τις προοπτικές των εν λόγω κοιτασμάτων, όπως αποκάλυψε την περασμένη Κυριακή η Realnews. Ανάλογο ενδιαφέρον, ωστόσο, δεν επέδειξαν οι ελληνικές κυβερνήσεις, αφού η άκρως εμπιστευτική έκθεση των 200 σελίδων με τον τίτλο International Mediterranean Ridge Seismic Experiment (IMERSE), όπως αποδεικνύεται, παρέμενε «θαμμένη» και αναξιοποίητη για δεκαέξι ολόκληρα χρόνια, έχοντας περιέλθει στα «χέρια» της εταιρείας Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε., μετά την κατάργηση της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου της Ελλάδος (με κύριο μέτοχο το υπουργείο Οικονομικών) τον Απρίλιο του 1998.» Γιατί άραγε δεν μας παραξενεύει η είδηση αυτή, αντίθετα έρχεται να δικαιώσει ΟΛΟΥΣ εκείνους που μιλούν για σχέδιο ξεπουλήματος της χώρας; Η «έκθεση» συντάθηκε και παραδόθηκε στους «αρμοδίους», και εκείνοι αντί να την αξιοποιήσουν, την έβαλαν στα «υπ’οψιν», την κλείδωσαν στα συρτάρια τους και ασχολήθηκαν (όπως φαίνεται) με άλλα, πιο «σημαντικά» θέματα, μια και ο πλούτος της χώρας που θα μας έβγαζε από τις όποιες δυσκολίες από ΤΟΤΕ, ήταν κάτι ασήμαντο για να αξίζει να ασχοληθούν. ΠΟΙΟΙ ήταν τότε οι «αρμόδιοι»; Μα τους ξέρουμε, τους έχουμε συνέχεια μέσα στις κυβερνήσεις και σε θέσεις οργανισμών, τους χρυσοπληρώνουμε με το αίμα μας αντί να τους στείλουμε στη φυλακή, γιατί εκεί τους πρέπει να είναι. Τι σοι λαός είμαστε μωρέ; Δίνουμε την ψήφο μας, εμπιστευόμαστε, πάλι και πάλι και πάλι ΟΛΟΥΣ εκείνους που τους δοκιμάσαμε και απέτυχαν παταγωδώς. Δεν ισοπεδώνω τα πάντα, γιατί υπάρχουν κάποιοι (λίγοι δυστυχώς) σωστοί, μόνο που οι «άλλοι» τους τρώνε κανονικά γιατί βλέπετε οι σωστοί χαλούν την «πιάτσα». Ρίχνουν στον «πάτο» μαζί με τη χώρα τους σωστούς, και κυβερνούν οι άχρηστοι με τους παρατρεχάμενους τους. Και γι αυτό ΦΤΑΙΜΕ ΕΜΕΙΣ. ΕΜΕΙΣ τους επιτρέπουμε να συνεχίζουν όλες τις ύποπτες συναλλαγές τους στο όνομα της ανάπτυξης της χώρας, ΕΜΕΙΣ πιστεύουμε όλα εκείνα τα ΘΑ, ΕΜΕΙΣ τους χειροκροτούμε ακόμα αντί να τους λιθοβολήσουμε. Έγραψα πιο πάνω ότι ο «κόσμος δεν έχει καμία απολύτως εμπιστοσύνη στους πολιτικούς». Και εδώ είναι το τρελό με εμάς. ΔΕΝ τους εμπιστευόμαστε, κι όμως, τους ψηφίζουμε. Τους δίνουμε νέα αξιώματα σαν επιβράβευση που μας πέταξαν στον γκρεμό. Πόσες ακόμα εκθέσεις είναι θαμμένες σε κάποια συρτάρια; Από ΠΟΤΕ άραγε μπορούσαμε να είχαμε μπει σε πραγματική «τροχιά» ανάπτυξης, και να μην ήμασταν σήμερα σε αυτό το χάλι;
Βασίλης Τσούγκαρης [email protected]