Γκολ αυτοί σέντρα εμείς

Γράφει Γεώργιος Καρανάσιος
Φαίνεται μέχρι τώρα, ότι, η Ιταλία και η Ισπανία δεν θέλησαν να συμπεριφερθούν πολιτικά, όπως η Ελλάδα, δηλαδή, ως χώρα προτεκτοράτο, που να λέει στα αφεντικά σ΄ όλα ¨ναι¨, κοινώς ¨yes men¨.
Τα τελευταία γκολ μετά από δυνατή μάχη, ήταν και γηπεδικά από τον ιταλό ποδοσφαιριστή Μπαλοτέλι, αλλά και πολιτικά, διπλωματικά από τον ιταλό πρωθυπουργό Μάριο Μόντι, καθόλα θεαματικά και.......... καθοριστικά.

Ο Μάριο Μόντι και ο Ραχόι της Ισπανίας πέτυχαν την πρώτη διπλωματική νίκη στα σημεία, ανατρέποντας την ατζέντα της τελευταίας συνόδου κορυφής της Ε.Ε. μετά από εντάσεις, αντιπαραθέσεις, αλλά και εκβιαστικά διλήμματα, όπως, ¨θα μείνουμε εδώ μέχρι να ληφθεί απόφαση¨, απέναντι στη Γερμανο-Φιλανδικο-Ολλανδική ομάδα-μπλοκ, βοηθούμενοι από τον νεοεκλεγέντα Γάλλο Πρόεδρο κ. Ολάντ.
Έτσι οι δύο χώρες του νότου, η Ισπανία και η Ιταλία, πέρα από τα μαθήματα αποφασιστικότητας και σκληρών διαπραγματεύσεων, που έδωσαν, πέτυχαν και το κεντρικό τους στόχο, την απευθείας στήριξη των τραπεζών τους από τον Μηχανισμό σταθερότητας.
Εμείς; Ως συνήθως απόντες. Είτε είμαστε εκεί, στα γήπεδα της πολιτικής, είτε όχι, όπως τώρα. Τουλάχιστον μετά από κάθε ¨yes men¨ ( γκολ ) το ευχαριστιόμαστε, αντιδρώντας ακαριαία με ¨σέντρα¨ στο (επι)κέντρο του αγωνιστικού ( πολιτικού) χώρου.
Και τούτη φορά πάλι καθυστερήσαμε. Αντιδράσαμε πρωτότυπα, όμως, με πρωθυπουργική επιστολή, λέγοντας, στους δανειστές, στα τραπεζικά αφεντικά των γηπέδων της πολιτικής, ότι, ¨η νέα κυβέρνηση της Ελλάδας αποδέχεται την ιδιοκτησία του προγράμματος σταθεροποίησης και είναι πλήρως δεσμευμένη στους στόχους, στους αντικειμενικούς σκοπούς και σε όλες τις βασικές πολιτικές του Προγράμματος¨.
Οι σέντρες από τα ¨πολιτικά¨ γκολ, άρχισαν, όπως είναι γνωστό από χρόνια, όταν το χρέος της χώρας ανέβαινε επικίνδυνα, από τις ίδιες κυβερνήσεις και τα ίδια μοιραία πολιτικά πρόσωπα.
Χάθηκε εντελώς η σφαίρα-τόπι την εποχή της ¨επανίδρυσης του κράτους¨, όταν η οικονομία θεωρείτο ¨θωρακισμένη¨, στην εποχή του Κ. Καραμανλή. Τα γκολ και οι σέντρες έπεσαν βροχή στη συνέχεια, όταν ο τότε πρωθυπουργός κ. Γ. Παπαντρέου, κρατώντας την καυτή σφαίρα στα χέρια του, ψάχνοντας το κέντρο του αγωνιστικού-πολιτικού χώρου, ανακοίνωνε, θριαμβευτικά, στα ΜΜΕ από το ακριτικό Καστελόριζο, την ένταξή μας στο μηχανισμό στήριξης της ΕΕ και του ΔΝΤ. Είχαν προηγηθεί δηλώσεις, όπως, ¨με το πιστόλι στο τραπέζι¨, ¨θα πιέσουμε τους ευρωπαίους εταίρους μας¨ και ¨πως θα μπούμε στις διεθνείς αγορές από 2011¨.
Συνεχίστηκαν μέχρι τελικής εξαθλίωσης, με χαράτσια, φόρους, οριζόντιες περικοπές και κλέψιμο πορτοφολιών από τις ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες. Αποτέλεσμα: 1.200. 000 άνεργοι και 2.000. 000 συμπολίτες μας στο όριο της φτώχειας.Χθες η απούσα κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα, ίσως ( ; ), να κατάλαβαν, πώς θα έπρεπε να είχαν οργανωθεί και ενεργήσει πολιτικά, τουλάχιστον από το 2009 μέχρι σήμερα. Πρέπει να κατάλαβαν, πώς λειτούργησε διπλωματικά και ¨ιταλικά¨, ο αντίστοιχος τε