Γιώργος εναντίον Γιώργου,

Του Θέμου Αναστασιάδη
Ξαφνικά θυμήθηκα ότι αυτά τα συμφέροντα, που κατήγγειλε ο Παπανδρέου ότι τον πολεμούν επειδή δεν παίρνουν δάνεια, όπως ο ΔΟΛ και όποιοι άλλοι μέλλει να «ξεφωνηθούν», τον πολεμούσαν πολύ πιο ανοικτά το 2007. Τότε που του ζήτησαν δημοσίως ενυπόγραφα να παραιτηθεί.

Όμως ενώ πέρασε μέσα απ’ τις συμπληγάδες και επιβίωσε θριαμβευτικά, στη συνέχεια έφθασε στο σημείο που είναι .......σήμερα. Ex-πρωθυπουργός-πρόεδρος to be-για λίγο κλπ, κλπ. Να υποθέσουμε ότι δυνάμωσε ο πόλεμος των συμφερόντων εναντίον του και τον τσάκισαν;

Περίεργο γιατί όλες οι παράμετροι δείχνουν πως τα Media, διαπλεκόμενα ή μη, μάλλον βρίσκονται πιο πολύ από παλιά στην ανάγκη της εξουσίας, όπως αποδεικνύεται και απ’ το ότι δέχονται να συναντηθούν μαζί της κατά μονάς «απ’ την πίσω πόρτα». Αρα σε μια τέτοια μακροχρόνια σχέση καμιά πλευρά δεν μπορεί να κάνει την «παρθένα», και ούτε να ‘ναι ένας και μόνο ο «Σατανάς».

Η Διαπλοκή είναι σαν την αγάπη: Θέλει δύο για να «ζεσταθεί». Το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς είναι το μαζί δεν κάνουν (προεκλογικά κάθε φορά) και χώρια δεν μπορούνε (καθ’ όλη σχεδόν την διάρκεια κάθε διακυβέρνησης)

Από εκεί και πέρα, και με κίνδυνο να μας κόψει το γκούβερνο ακόμη… και τις πιστωτικές κάρτες, παρατηρούμε κάτι αξιοσημείωτο: Ο Γιώργος Παπανδρέου καταφέρνει κάθε φορά να στρέψει από μόνος του και εναντίον του οιαδήποτε μεγάλη πολιτική πρωτοβουλία, με την σημαδιακή τακτική των «δεύτερων σκέψεων». Που όμως γυρίζουν πάντα μπούμερανγκ:

- Από μόνος του ο Παπανδρέου πήρε την πρωτοβουλία να πάει και να παραιτηθεί ουσιαστικά στον Α. Σαμαρά, ζητώντας να κάνουν συγκυβέρνηση. Κι ενώ όλοι επικροτούσαν την πρωτοβουλία ξαφνικά «το γύρισε» και παρέμεινε πάλι από μόνος του σαν εξουσία. Γράφτηκε ότι δεν τον άφησαν οι «δικοί του»

- Επανήλθε και ξαναπαραιτήθηκε μπροστά στο αδιέξοδο της οικονομίας συναινώντας σε δικομματική συγκυβέρνηση. Από μόνος του. Κι ενώ οι περισσότεροι είπαν «μπράβο, ακόμα καλύτερα», αμαύρωσε την πρωτοβουλία του, πάλι από μόνος του με τις ανεκδιήγητες προτάσεις του περί πρωθυπουργίας Πετσάλνικου, και Έλσας Παπαδημητρίου. Ηταν οι «δικοί» του. Σκεφθείτε να ‘ταν σήμερα αυτοί οι συνομιλητές της Τρόικας αντί του Παπαδήμου

- Τρίτον και καλύτερο, από μόνος του ο Γ. Παπανδρέου είπε ότι θα κινήσει τις διαδικασίες στο ΠΑΣΟΚ!!! Ουδείς τον ανάγκασε, ουδείς τον άγχωσε με προθεσμίες. Αυτός τις προσδιόρισε, και τώρα, έρχονται ξανά οι μοιραίες «δεύτερες σκέψεις» για να μετατρέψουν μια γενναία, παρ’ ότι αναγκαία, πρωτοβουλία σε παρωδία που εκθέτει πρωτίστως τον ίδιο. Το «δεν είμαι κολλημένος με την καρέκλα» αρχίζει να θυμίζει το «λεφτά υπάρχουν». Μπας κι η καρέκλα κόλλησε πάνω του; Οι «δικοί» του τα ‘παν κι αυτά;

Αποφεύγουμε να αναφερθούμε σε άλλες τραγικές όπως αποδείχθηκαν καταστάσεις: Μόνος του παραδέχθηκε τις προάλλες σε Αυστριακή εφημερίδα ότι έκανε τρεις – τέσσερις μήνες να καταλάβει ότι η χώρα ήταν μπροστά σε εκρηκτικό οικονομικό αδιέξοδο!!! Τόσο… καλά