Για την κεντροαριστερά ο Αρσένης ισχύει ακόμα

Γράφει ο Νικηφόρος Αλεξιάδης

Με τη χολερική του αντίδραση στην πρόταση του Αλέξη Τσίπρα για ορισμό του Γεράσιμου Αρσένη ως υπηρεσιακού Πρωθυπουργού ο Βαγγέλης Βενιζέλος απέδειξε για μια ακόμα φορά την πλήρη έλλειψη πολιτικών αντανακλαστικών σε απρόβλεπτες, απρογραμμάτιστες και ανεξέλεγκτες εκ των προτέρων καταστάσειςαπό αυτόν που τον χαρακτηρίζει. Έδωσε ταυτόχρονα και αποδείξεις της........
χαρακτηριστικής γι αυτόν κοντόφθαλμης αντιμετώπισης γεγονότων παρόμοιων με εκείνα που τον έκαναν να τριγυρίζει δίκην ύαινας στους διαδρόμους του Ζαππείου για να αναγγείλει την αμφισβήτηση της ηγεσίας του Γιώργου Παπανδρέου μετα την εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ το 2007, προσπαθώντας να θέσει ντε φάκτο τον εαυτό του επί κεφαλής μιας κούρσας διαδοχής στην οποία μόνο αυτός θα συμμετείχε.Ωστόσο, προχθές, αν άλλαζε τη γωνία υπό την οποία έβλεπε τα πράγματα, ο Βενιζέλος θα είχε μπορέσει να δει ότι ο Αλέξης Τσίπρας με την αιτιολόγηση της ενέργειάς του να προτείνει τον Γεράσιμο Αρσένη έθετε επί τάπητος όχι μόνο την ανάγκη παρουσίας ικανών ανδρών στην εποχή πολιτικής ξηρασίας που διανύουμε, αλλά και το γεγονός ότι για την κεντροαριστερά η αξία του πρώτου Τσάρου της ελληνικής Οικονομίας δεν έληξε, εξακολουθεί να ισχύει. Και ότι η πείρα, η γνώσεις και η ακεραιότητά του είναι κάτι περισσότερο από χρήσιμες στην εποχή της επιχειρούμενης, τόσο από μέσα από το κοινοβούλιο όσο και από αλλού, χρεωκόπησης, της πολιτικής και των πολιτικών. Θα μπορούσε ο πρόεδρος του σημερινού ΠΑΣΟΚ να δώσει τις πραγματικές πολιτικές διαστάσεις της ενέργειας του Αλέξη Τσίπρα που σε δεδομένη στιγμή, όταν είχε επιχειρηθεί η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, είχε έρθει σε μετωπική σύγκρουση με το Γεράσιμο Αρσένη, Αλλά σήμερα, με την εύστοχη αιτιολόγηση της πρότασής του, αναγνώριζε ότι, εκτός από την άσφαλτο, τα πεζοδρίμια, τις πλατείες και τους διαδρόμους του Ζαππείου η πραγματική Πολιτική οφείλει να είναι παρούσα στο Προεδρικό Μέγαρο, ως διαχρονική και πραγματική αξία. Γι αυτό και η πρότασή του πολλαπλασιάζει τα μηνύματα που έδωσε αλλά πολλοί απέτυχαν να διαβάσουν. Διότι, πέρα από μικρονοϊκές, φτωχοπροδρομικές και βερμπαλιστικές πολιτικές ερμηνείες περί συναλλαγής που ακούστηκαν και ακούγονται ακόμα, εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθούν να θυμούνται πως απέναντι στην τερατώδη δύναμη του τραπεζικού κατεστημένου που σήμερα καταδυναστεύει τα δίκαια του μέσου και σκληρά εργαζόμενου πολίτη, πρώτος ο Γεράσιμος Αρσένης πρόταξε την εξυγίανση του έλληνικού τραπεζικού συστήματος ως έργο ζωής και υπέστη έκτοτε τον ανηλεή, λυσσαλέο πόλεμό του. Συνεπώς, ξέρει από πρώτο χέρι τις διαστάσεις και τις προοπτικές της σημερινής κρίσης, διεθνούς και εγχώριας, που είναι αποτέλεσμα της απαξίωσης, της αποδυνάμωσης και της σκοπούμενης τελικής αποδόμησης της πολιτικής εξουσίας, -της λαϊκής θέλησης, με άλλα λόγια- από την κυριαρχία της θέλησης των οικονομικών ελίτ.Τέλος, Σε πρακτικό επίπεδο, ο Βαγγέλης Βενιζέλος δεν πήρε χαμπάρι πως όταν μαζί με τον Αντώνη Σαμαρά ασπάστηκαν την πρότασ