Για Καλό Πάσχα

Του Πρόδρομου Θεοδουλίδη
 Με λόγια όπως, «το διακύβευμα είναι η οικονομική ανόρθωση της χώρας» και ότι «θα προχωρήσω με όσους θέλουν να αλλάξει η πατρίδα», ο Πρωθυπουργός υποδέχτηκε στις συναντήσεις του Υπουργούς, Βουλευτές και μέλη του Πολιτικού Συμβουλίου. Η προσπάθειά του είχε έναν και μοναδικό σκοπό να αποτρέψει για μια ακόμα φορά απόπειρα ανταρσίας των βουλευτών του και έντονης διαφωνίας συγκεκριμένων Υπουργών, οι οποίοι βρίσκονται στα πρόθυρα ολικής ρήξης με συναδέλφους τους. Πώς όμως, να κατευνάσει και τις απορίες των πολιτών, οι οποίοι ακούγοντας ότι η χώρα βρίσκεται στην «εντατική» μεταφέρθηκαν συνειρμικά σε εποχές που για πολλούς είναι συγκρίσιμες με τη σημερινή πραγματικότητα.
Στο μόνο που είχε δίκιο ήταν ότι, σημασία δεν έχει να αποτυπώσουμε με ζοφερότητα την κατάσταση αλλά να την αντιμετωπίσουμε κατάματα. Και ορθά έθεσε το θέμα καθώς μέχρι σήμερα, εδώ και σχεδόν 18 μήνες που κυβερνά η σοσιαλιστική παράταξη δεν έχουμε ακούσει από την μείζονα ή την ελάσσονα αντιπολίτευση κάποιο δημιουργικό και ρεαλιστικό πλάνο, ώστε να ξεκολλήσουμε από την παρατεταμένη ύφεση. Έχει όμως το ..........πολιτικό θάρρος να αποδεχτεί κάποια πρόταση εκτός ΠΑΣΟΚ;  
Ζήτησε και πάλι κοινωνική και όχι μόνον πολιτική συναίνεση λέγοντας, πως «είναι στο χέρι όλων μας να βγούμε από το τούνελ νωρίτερα ή αργότερα». Το θέμα είναι ότι, ο λαός το έχει κάνει αντιληπτό και υποβαθμίζει το βιοτικό του επίπεδο, κόβοντας ακόμα και από το φαγητό του για να τα βγάλει πέρα σύμφωνα με τα επίπεδα κατανάλωσης που παρουσίασαν τις τελευταίες μέρες, οι επιχειρηματικοί σύλλογοι της χώρας. Οι πολίτες λοιπόν, αποσβολωμένοι από τις κοσμογονικές αλλαγές που λαμβάνουν χώρα γύρω τους, κάνουν αυτό που τους επιτάσσει η λογική για να επιβιώσουν… η κυβέρνηση όμως πότε θα φροντίσει για το πραγματικό της χρέος; Πότε θα ανακοινώσει ουσιαστικά μέτρα για στήριξη της ανάπτυξης, της απασχόλησης και των επενδύσεων.
Ο κ. Πρωθυπουργός προσδοκά από τους συνομιλητές του και την ελληνική κοινωνία δημιουργική κριτική αλλά μάλλον λησμονεί τις τακτικές του, όταν ο κ. Καραμανλής αντιμετώπιζε την περιρρέουσα αρνητική ατμόσφαιρα λόγω της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που εκκινούσε τότε, σε συνδυασμό με την κοινωνική κατακραυγή και αντίσταση που δεχόταν στο εσωτερικό της χώρας. Τότε, έχριζε ως προδότες και φανατισμένους όποιους ενέμεναν στη λογική της ΝΔ, σήμερα ακολουθεί ανάλογη πορεία με σημαία του την πολιτική ασάφεια. Ευαγγελίζεται ένα Μνημόνιο και μια δανειακή σύμβαση την οποία πιθανότατα σε λίγο θα αμφισβητήσουν εκ βάθρων και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας. Παράλληλα, εκτοπίζει και περιθωριοποιεί όσους αντιλέγουν και εκφράζουν εναλλακτικές αντιλήψεις, ακόμη και εντός κόμματος. Πραγματικά, πως αλλιώς εννοείται η προσφορά στο δημιουργικό προβληματισμό των ιθυνόντων της κυβέρνησης για την αντιμετώπιση της κατάστασης.
Η τρέχουσα δημόσια συζήτηση και οι διατυπωθείσες εντυπώσεις σχετίζονται με την κατάρτιση και την παρουσίαση του μεσοπρόθεσμου δημοσιονομικού προγράμματος για το 2012-2015, ύψους