Α.Ο.Ζ., ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΔΙΚΤΥΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟΙ ΚΟΜΒΟΙ

ΤΟΥ ΜΑΝΔΑΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ. Η Ελλάδα, εδώ και τρία χρόνια είναι στην δίνη του κυκλώνα.Φυσικά ίσως αποτελεί και παγκόσμιαπρωτοτυπία πως το 1,5% του ΑΕΠ της ευρωζώνης να αποτελεί και το μεγαλύτερο ίσως παγκόσμιο πρόβλημα της σημερινής παγκόσμιας οικονομίας. Και λέμε το 1,5% της ευρωζώνης γιατί είναι πολύ λιγότερο ως ποσοστό στον Παγκόσμιο ΑΕΠ. Η ιδιομορφία αυτή οφείλεται και στο ότι η Ελλάδα σύμφωνα με τους ιθύνοντες δεν έχει παραγωγή. Και όμως στην .....Ελλάδα παραγωγή υπάρχει. Την παραγωγή αυτή την κατέστρεψαν αυτοί ακριβώς που την καταγγέλλουν. Η Ε.Ε που με τους νόμους του 2005 θέσπισε την αγρανάπαυση καις τις ποσοστώσειςγάλατος και κρέατος, κόβοντας ακριβώς μερίδια από τις χώρες του Νότου και ανεβάζοντας τα μερίδια στις βόρειες χώρες που εκτός των άλλων ήταν και βιομηχανικές χώρες, Φυσικά οι εδώ πολιτικοί έπαιξαν έναν μεγάλο ρόλο. Δέχτηκαν και πέρασαν αυτά τα εκτρωματικά σχέδια χωρίς την παραμικρή αντίσταση καταδικάζοντας την παραγωγή αλλά και την μεταποιητική βιομηχανία σε θάνατο.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η Ελλάδα κατέχει και μια εξέχουσα γεωστατική Θέση. Αποτελεί την συγκοινωνιακή δίαυλο της μαύρης θάλασσας με την Μεσόγειο μέσω του Αιγαίου. Έχει νησιά και μέρη που με την υφαλοκρηπίδα τους και τον καθορισμό της Α.Ο.Ζ θα την καθιστούσαν απόλυτη κυρίαρχη στον παγκόσμιοχάρτηδιακίνησης εμπορευμάτων, ενώ τα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Αιγαίο θα ήταν στην αποκλειστική νομή της.Αυτό όμως θα ήταν εναντίον των συμφερόντων των διαφόρων πολυεθνικών εταιρειών εκμετάλλευσης και έρευνας για τους υδρογονάνθρακες που θα ήταν αναγκασμένες να ζητούν άδεια και φυσικά τον απόλυτο έλεγχο στις δανειοδοτήσεις να έχει το Ελληνικό κράτος. Αντ αυτού δημιουργούνται γκρίζες ζώνες με την ανοχή ορισμένων Εθνοπατέρων μας, που θα επιτρέψουν την αναστολή των ερευνών έως ότου θα βρεθούν οι κατάλληλες συνθήκες όπου οι εταιρείες αυτές θα έχουν τον απόλυτο έλεγχο εξαγωγής, χωρίς να έχουν οικονομικές υποχρεώσεις στην χώρα μας, όπως η δημιουργία Ε.Ο.Ζ.στα νησιά και στην Θράκη με ευνοϊκόφορολογικό και φυσικά διαφορετικό μισθολογικό καθεστώς. Αν μέχρι σήμερα γινότανε η Α.Ο.Ζ. τότε,όπως και το 75-76 ο Κ. Καραμανλής με τα πετρέλαια της Θάσου απαίτησε ποσοστώσεις 15-20% υπέρ του Ελληνικού δημοσίου, θα μπορούσε να επιχειρηθεί ακριβώς το ίδιο παράδειγμα. Βέβαια αυτή η εξέλιξη θα απέδιδε πολλά δις ευρώ στον Ελληνικό προϋπολογισμό καθώς και μια απεξάρτηση από τις εξωγενείς επιπτώσεις μιας ενεργειακής κρίσης. Τα χρήματα δε αυτά, θα ήταν ικανά όχι μόνο να σβήσουν το χρέος αλλά και να καταστήσουν την Ελλάδα τόπο ευημερίας και ανάπτυξης. Και όμως μέχρι σήμερα καμία κυβέρνηση δεν ανάπτυξε αυτή την φιλοσοφία αλλά άφησε την χώρα στον υπερδανεισμό και στην καταστροφή κάθε παραγωγικής δραστηριότητας αφήνονταςξένες δυνάμεις να εξευτελίζουν έναν λαό.Μια δεύτερη ευκαιρία που είχε η Ελλάδα, είναι αυτή των ενεργειακών αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου από την Ασία στην Ευρώπη όπως και η ανάγκη παράκαμψης των Δαρδανελίωνκαι των στενών του Βοσπόρου που θα δώσει μεγαλύτ